Na ovoj stranici SKGO objavljuje odgovore Stručne službe SKGO na pitanja koja iz lokalnih uprava dobija u vezi sa funkcionisanjem lokalne samouprave u različitim oblastima i sa primenom nadležnosti i poslova gradova i opština.
Odgovori su dati polazeći od prethodnih iskustava, uvida i gledišta Stručne službe SKGO o primeni nadležnosti lokalne samouprave, od potvrđene dobre prakse u gradovima i opštinama, kao i od iskustava saradnje SKGO sa partnerima iz republičkih institucija i različitih organizacija koje sarađuju sa lokalnim vlastima u Srbiji. Odgovori Stručne službe SKGO ne predstavljaju zvanično tumačenje primene propisa koji uređuju rad lokalnih vlasti, nego njeno mišljenje u vezi sa konkretnim pitanjem koje je postavljeno.
Baza pitanja i odgovora može se pretraživati preko pojma koje se pojavljuje u određenom pitanju ili odgovoru i preko tematskih oblasti, odnosno podtema, koje čine delove nadležnosti lokalne samouprave u Republici Srbiji.
Sve predloge i komentare u vezi sa ovim servisom možete poslati na e-mejl pitaj@skgo.org
Postavite pitanjeKako izbeći pojavljivanje akontacija sa 15.05.2019. godine kod fizičkih i pravnih lica? Šta tačno treba da se uradi da se te akontacije više ne vide i da se prijave ograniče?
Zahtev za storniranje privremenih akontacija za obveznike kojima se se utvrđivale naknade za zaštitu i unapređivanje životne sredine po metru kvadratnom do 31.12.2018. godine kao i zahtev sa podnetim prijavama da se ograniči period važenja do 31.12.2018. godine mora se svakako upititi Pupinu.
Pojedinačno storniranje privremenih akontacija u aplikativnom rešenju Instituta Mihajlo Pupin kao što se i do sada radilo, radi se iz poreskog računovodstva_________ storniranje privremenih akontacija, gde po PIB ili JMBG za konkretan račun mogu da se storniraju pojedinačni slučajevi.
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.
Poreski obveznik se u 2015. godini obratio Odeljenju sa zahtevom za otpis duplog zaduženja na ime poreza na imovinu, budući da je za istu kuću rešenje stizalo i na njegovo ime i na ime pokojnog oca, koji je preminuo 1987. godine. Tada je zahtev usvojen i urađena je ispravka u smislu otpisa duplog zaduženja poreza na imovinu (otpisana su zaduženja poreza na imovinu sa očevog imena za period 2010-2015. godine, budući da je sin prvi put prijavio imovinu po popisu imovine 2010. godine). 2019. godine sin se obraća sa zahtevom za zastarelost duga poreza na imovinu (dug koji je LPA preuzela iz Poreske uprave 01.01.2009. godine i zaduženje poreza za 2009. godinu). Uzimajući u obzir da je otac preminuo 1987. godine, a u skladu sa napred iznetom situacijom molimo za pojašnjenje kako postupiti po zahtevu za zastarelost duga?
Smrću poreskog obveznika prestaje njegova poreska obaveza. Poresku obavezu preminulog lica ispunjavaju naslednici, u okviru vrednosti nasleđene imovine i u srazmeri sa udelom pojedinog naslednika, u momentu prihvatanja nasledstva. Ispunjenje poreske obaveze u slučaju smrti fizičkog lica uređena je odredbama člana 22. ZPPPA.
Svi postupci u odnosu na preminulo fizičko lice se obustavljaju danom smrti (član 45. Zakona o opštem upravnom postupku). Ako su donošena bilo koja akta u poreskom postupku nakon smtri poreskog obveznika, na njegov JMBG, doneta su neosnovano i potrebno je da se storniraju u poreskom računovodstvu.
Ako nije raspravljena zaostavština, od dana smrti, obveznik poreza na imovinu na prava na nepokretnosti preminulog obveznika je držalac nepokretnosti. Ukoliko je raspravljena zaostavština pokojnika, naslednici su u obavezi da u roku od 30 dana od dana pravosnažnosti rešenja o nasleđivanju, dostave nadležnoj LPA, poreske prijave na osnovu kojih će se utvrditi godišnji porez na imovinu, naslednicima.
U oba slučaja obveznici mogu ostvariti pravo na poreski kredit ukoliko stanuju u predmetnoj nepokretnosti, znači imaju istu poreskopravnu sitaciju kao i preminuli vlasnik.
Storno neosnovanih zaduženja na umrlo lice, koje je preminulo treba izvršiti ne po zahtevu njegovog naslednika, već po službenoj dužnosti jer taj obveznik ne postoji od dana smrti i danom smrti on je prestao da bude poreski obveznik i nema predmet oporezivanja.
Pored toga za dug preminulog lica, po osnovu obaveza koje se odnose na period do dana smrti (ako taj dug postoji), u predmetnom slučaju je nastupila apsolutna zastarelost (obveznik preminuo 1987. godine).
Već prema prvom zahtevu, sina (sada poreskog obveznika), po kome je postupljeno, trebalo je da se storniraju sva zaduženja po rešenjima koja su doneta na ime preminulog lica, a da se za dug nastao do dana smrti utvrdi prestanak poreske obaveze po osnovu apsolutne zastarelosti.
Prenos salda duga sa umrlog lica na naslednika vrši se za dugove za koje nije nastupila apsolutna zastarelost (po službenoj dužnosti), a ako se naslednik pozove na relativnu zastarelost onda se i taj dug ne mora prenositi (utvrdi se prestanak na ime umrlog lica) ili se izvrši prenos pa se utvrdi prestanak na ime naslednika.
Dakle, porez se ne može utvrđivati i plaćati na umrlo lice, a obaveza je naslednika ili držaoca nepokretnosti, da obaveste organ o smrti poreskog obveznika, dostave dokaz kao i da dostave popunjene i potpisane poreske prijave za utvrđivanje poreza na imovinu.
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.
Kojim propisom je regulisano da katastarske parcele koje su površine manje od 10 ari ali se nalaze neposredno jedna pored druge i čine tzv. jedinstvenu celinu se oporezuju ako u zbiru čine površinu preko 10 ari?
S obzirom da je Zakonom o porezima na imovinu propisano da se porez na imovinu plaća na pravo svojine na zemljištu površine preko 10 ari, kao i na pravo korišćenja građevinskog zemljišta površine preko 10 ari (član 2. Zakona o porezima na imovinu), prilikom određivanja površine oporezivog zemljišta površine preko 10 ari ne uzima se u obzir zbir svih površina zemljišta u svojini poreskog obveznika, odnosno sa pravom korišćenja građevinskog zemljišta, već se posmatra svako zemljište posebno, u smislu da je to zemljište jedne vrste koje se nalazi na jednoj lokaciji i predstavlja celinu. Dakle, kod oporezivanja posmatra se površina zemljišta koje predstavlja jednu fizičku celinu, bilo da je ta celina podeljena u više parcela ili je čini jedna parcela.
Prema mišljenju Ministarstva finansija br.430-00-00067/2014-04 od 3.marta 2014. godine, kada je predmet oporezivanja porezom na imovinu pravo svojine na zemljištu površine preko 10 ari, reč je o površini zemljišta koje predstavlja fizičku celinu nezavisno od broja poreskih obveznika na zemljištu koje je predmet oporezivanja. Predmet oporezivanja opredeljuje površina zemljišta preko 10 ari, a ne broj poreskih obveznika za to zemljište.
Dakle, predmet oporezivanja je ukupna površina zemljišta preko 10 ari koje predstavlja fizičku celinu. Na primer: ako je poreski obveznik imalac prava svojine na građevinskom zemljištu koje čine dve katastarske parcele od kojih je jedna površine preko 10 ari, a druga površine manje od 10 ari, pri čemu se te katastarske parcele međusobno graniče, pa čine jednu fizičku celinu, ta celina (ukupna površina te dve parcele) je predmet oporezivanja porezom na imovinu. Međutim, ako je poreski obveznik vlasnik zemljišta koje čine dve katastarske parcele od kojih je jedna površine preko 10 ari, a druga površine manje od 10 ari, pri čemu se te katastarske parcele međusobno ne graniče i nalaze se u različitim zonama, u tom slučaju predmetne parcele predstavljaju posebne fizičke celine, pri čemu je predmet oporezivanja porezom na imovinu samo zemljište površine preko 10 ari.
U cilju obezbeđenja jedinstvenog sprovođenja propisa iz nadležnosti ministarstva nadležnog za poslove finansija, akti (objašnjenja, mišljenja, instrukcije, uputstva i sl.) o primeni tih propisa koje daje ministar nadležan za poslove finansija, odnosno lice koje on ovlasti, obavezujući su za postupanje Poreske uprave (član 11. stav 3. ZPPPA)
Mišljenje Ministarstva finansija - redni broj 11, Bilten 3/2014.pdf
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.
U pitanju je poreski obveznik koji je zaključio ugovor sa opštinom o kupoprodaji njive, gde je opština kupac. Kako se isplata ugovorene cene vrši u ratama, ugovorom je definisano da nakon uplate druge rate od strane opštine (od ukupno tri), obveznik izmiri dospele poreske obaveze. Kako obveznik nije ispoštovao ugovor i nije izmirio poreske obaveze, da li Odeljenje LPA može da radi prinudnu naplatu na potraživanju iz preostale treće rate, i naloži opštini da uplatu rate sa budžeta opštine izvrši na uplatne račune javnih prihoda gde poreski obveznik ima dugovanja?
Prinudna naplata iz novčanih potraživanja poreskog obveznika uređena je odredbama člana 96. ZPPPA i izvršava se na osnovu rešenja o prinudnoj naplati iz člana 92. stav 2. ovog zakona. Tim rešenjem nalaže se dužniku poreskog obveznika da svoj dug namiri uplatom na uplatni račun javnih prihoda po dospelosti potraživanja. Ako dužnik ne izvrši plaćanje, po dospelosti, poreski organ vrši prinudnu naplatu iz novčanih sredstava sa računa dužnika poreskog obveznika, u skladu sa članom 95. ovog zakona.
Prema navedenom, prinudna naplata poreskog duga može se izvršiti iz potraživanja poreskog obveznika iz treće rate ugovorene cene.
Primer rešenja o prinudnoj naplati iz potraživanja .doc
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.
Ako je u 2019. godini otvoren postupak likvidacije ili stečaja, da li može da se radi kontrola poreza na imovinu tom pravnom licu za ranije godine?
Postupak likvidacije propisan je čl. 524-548. Zakona o privrednim društvima.
Članom 534. Zakona o privrednim društvima propisano je da poverioci čije je potraživanje utvrđeno izvršnom ispravom do početka likvidacije, nemaju obavezu prijavljivanja potraživanja, a takva potraživanja se smatraju prijavljenim u skladu sa zakonom. S obzirom da su poreska potraživanja utvrđena rešenjima (izvršnim ispravama) nema se obaveza da se obvezniku u likvidaciji dostavlja prijava potraživanja, već samo jedno obaveštenje sa pozivom na odredbe navedenog člana Zakona o privrednim društvima o visini potraživanja. Takođe, članom 535. zakona uređen je postupak po prijavama potraživanja, gde se eksplicitno navodi da društvo ne može osporavati potraživanja poveriocima čija su potraživanja utvrđena izvršnom ispravom.
Odredbama člana 533. Zakona o privrednim društvima propisano je u stavu 3. upozorenje da će potraživanja biti prekludirana ako ih poverioci ne prijave najkasnije u roku od 30 dana od dana isteka perioda trajanja oglasa o pokretanju likvidacije (90 dana član 526. Zakona o privrednim društvima).
Prema navedenom, ne mogu se raditi kontrole za period za koji je izvršena prijava potraživanja, jer je privredni subjekat u likvidaciji dužan da sve prispele prijave potraživanja, kao i potraživanja utvrđena izvršnim ispravama, evidentira u listu prijavljenih potraživanja i da sačini listu priznatih i osporenih potraživanja. Potraživanja nastala nakon pokretanja likvidacije ne prijavljuju se i moraju se namiriti do okončanja likvidacije (član 535. Zakona o privrednim društvima).
Što se tiče stečaja, odredbama čl. 88-93g. Zakona o stečaju uređene su procesnopravne posledice otvaranja stečajnog postupka.
Članom 88. Zakona o stečaju propisano je da se u trenutku nastupanja pravnih posledica otvaranja postupka stečaja prekidaju svi sudski postupci u odnosu na stečajnog dužnika i na njegovu imovinu, svi upravni postupci pokrenuti na zahtev stečajnog dužnika, kao i upravni i poreski postupci koji za predmet imaju utvrđivanje novčane obaveze stečajnog dužnika.
Članom 89. Zakona o stečaju, upravni i poreski postupak koji za predmet ima utvrđivanje novčane obaveze stečajnog dužnika ne nastavlja se, a odgovarajući organ dužan je da podnese prijavu potraživanja u skladu sa ovim zakonom.
Potraživanja po osnovu poreskih obaveza za period do otvaranja stečajnog postupka, poreski organ može da ostvari isključivo u okviru stečajnog postupka, podnošenjem prijave potraživanja u skladu sa Zakonom o stečaju i realizacije istog kroz deobu stečajne mase. Prema navedenom, ne može se naknadno u postupku kontrole utvrđivati obaveza poreskom obvezniku za period za koji je podneta prijava potraživanja u stečajnom postupku.
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.