U skladu sa članom 136. Zakona o stečaju u slučaju prodaje stečajnog dužnika kao pravnog lica, stečajni postupak u odnosu na stečajnog dužnika se obustavlja. Novac dobijen prodajom stečajnog dužnika kao pravnog lica, kao i imovina koja nije bila predmet procene (vezano za prodaju), ulaze u stečajnu masu u odnosu na koju se stečajni postupak nastavlja. Ugovor o prodaji dužnika kao pravnog lica mora da sadrži osim bitnih elemenata ugovora i sve pojedinosti koje se odnose na predmetnu prodaja.

Nakon pravosnažnosti rešenja o obustavljanju stečajnog postupka u odnosu na stečajnog dužnika iz razloga njegove prodaje kao pravnog lica, stečajni dužnik postaje aktivno pravno lice bez obaveza po prijavama potraživanja i obaveza koje su nastale do dana prodaje stečajnog dužnika kao pravnog lica. Dakle, sve obaveze nastale do momenta prodaje stečajnog dužnika kao pravnog lica se namiruju iz stečajne mase sa PIB stečajne mase. Stečajni sudija će rešenjem konstatovati da je prodaja izvršena i naložiti ogdovarajućem registru upis prava svojine i brisanje tereta nastalih pre izvršene prodaje, odnosno upis drugih prava stečenih prodajom. Navedeno rešenje sa dokazom o uplati cene je osnov za sticanje i upis prava svojine kupca, bez obzira na ranije upise i bez tereta, kao i bez ikakvih obaveza nastalih pre izvršene kupoprodaje, uključujući i poreske obaveze i obaveze prema privrednim subjektima pružaocima usluga od opšteg interesa koje se odnose na kupljenu imovinu. Rešenje se objavljuje na oglasnoj i elektronskoj tabli suda i dostavlja razlučnim odnosno založnim poveriocima. Žalbu mogu podneti sva zaineteresovana lica u skladu sa članom 133. stav 13) Zakona o stečaju.

Članom 10. stav 7) tačka 2) Zakona o porezima na imovinu, propisano je da poreska obaveza nastaje danom pravosnažnosti akta nadležnog organa uprave ili drugog organa ili lica sa javnim ovlašćenjem, odnosno odluka suda. S obzirom da Zakon o porezima na imovinu ne precizira dan nastanka poreske obaveze u slučaju prodaje dužnika kao pravnog lica (da li je to dan zaključenja ugovora ili dan pravosnažnosti rešenja), shodno odredbama člana 133. stav 13) Zakona o stečaju, smatramo da je poreska obaveza „kupca stečajnog dužnika kao pravnog lica“ nastala pravosnažnoću rešenja suda kojim se konstatuje da je prodaja izvršena i koje je sa dokazom o uplati cene osnov za sticanje i upis prava svojine.

Sve obaveze nastale do momenta prodaje stečajnog dužnika kao pravnog lica se namiruju iz stečajne mase sa PIB stečajne mase. Prema odredbi člana 20. stav 4. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji izmirenje poreske obaveze lica u stečaju uređeno je zakonom kojim se uređuje stečaj, u tom smislu poreske obaveze za lice koje je kao stečajni dužnik prodato izmiruju se iz stečajne mase  i pravne posledice prodaje stečajnog dužnika kao pravnog lica propisane su odredbama čl. 136. Zakona o stečaju.

Shodno navedenom, jedna od posledica prodaje dužnika kao pravnog lica je i ta što Zakon o stečaju uređuje obaveznu sadržinu ugovora o prodaji stečajnog dužnika kao pravnog lica propisujući da takav ugovor mora sadržati odredbu da imovina stečajnog dužnika koja nije bila predmet procene vrednosti stečajnog dužnika kao pravnog lica, ulazi u stečajnu masu.

Osnovna procesno-pravna posledica prodaje stečajnog dužnika kao pravnog lica ogleda se u donošenju rešenja  kojim se stečajni postupak u odnosu na stečajnog dužnika obustavlja, dok se stečajni postupak nastavlja u odnosu na stečajnu masu radi namirenja stečajnih poverilaca. U stečajnu masu ulazi novac dobijen prodajom stečajnog dužnika, kao i imovina stečajnog dužnika koja nije bila predmet procene, ali i naknadno pronađena imovina. Takođe u stečajnu masu ulaze i ona potraživanja koja nisu bila predmet procene.  U stečajnu masu takođe ulaze i eventualna neraspoređena novčana sredstva koja su do momenta prodaje stečajnog dužnika kao pravnog lica ušla u stečajnu masu po raznim drugim osnovama, kao na primer: prethodnom prodajom pojedinih delova imovine ili na osnovu nastavka proizvodnog procesa.

Po izvršenoj prodaji, stečajna masa registruje se u registru stečajnih masa koji vodi Agencija za privredne registre i zastupa je stečajni upravnik.

Nakon prodaje stečajnog dužnika kao pravnog lica i isplati kupoprodajne cene, stečajni sudija donosi rešenje kojim će konstatovati da je izvršena prodaja i naložiti po pravnosnažnosti rešenja odgovarajućem registru brisanje svih tereta koji su pre izvršene prodaje bili uknjiženih na teret stečajnog dužnika.

Nesporno je da prodajom stečajnog dužnika kao pravnog lica to pravno lice zadržava svoj pravni subjektivitet i status pravnog lica. Naime, kupac stečajnog dužnika kao pravnog lica na osnovu ugovora o prodaji u registru privrednih subjekata i svim drugim registrima upisuje se kao njegov jedini član ili akcionar i stiče sva vlasnička i upravljačka prava u skladu sa Zakonom o privrednim društvima. Ukoliko je kupac privrednog društva pravno lice, između kupca i prodatog privrednog društva uspostavlja se odnos kontrolnog i zavisnog društva u smislu člana 549. stav. 1. tač 1. Zakona o privrednim društvima.

Takođe na osnovu ugovora o prodaji stečajnog dužnika kao pravnog lica moguće su registracije i druge promene u smislu promene pravne forme i drugih podataka. U suštini, dolazi do razdvajanja aktive i pasive, pri čemu pasiva ostaje na teret stečajne mase, dok sva aktiva ostaje stečajnom dužniku koje je prodato kao pravno lice i protiv koga je stečajni postupak obustavljen. Stečajni dužnik nastavlja da posluje kao samostalno pravno lice uz promenu osnivača, jer osnivačka prava stiče kupac stečajnog dužnika. Međutim, sam kupac nije aktivno legitimisan da naplaćuje potraživanja stečajnog dužnika od njegovih dužnika, već aktivnu legitimaciju zadržava prodato pravno lice, koje više nije u stečaju. Navedeno iz razloga što sam kupac nije pravni sledbenik stečajnog dužnika, koji je prodat kao pravno lice.

U tom smislu, na kupca stečajnog dužnika ne prelaze imovinska prava u pogledu imovine stečajnog dužnika,  već on postaje isključivo vlasnik kapitala stečajnog dužnika, i s tim u vezi  vlasnik udela, odnosno akcija stečajnog dužnika kao pravnog lica. Shodno tome, prodajom stečajnog dužnika kao pravnog lica dolazi do prenosa udela u predmetnom pravnom licu, a obveznik poreza na imovinu je pravno lice čiji je direktor, fizičko lice, kupac stečajnog dužnika.

U slučaju isplate naknade štete za povrede ili štetu nanetu od strane državnih organa po osnovu podnetog zahteva od strane oštećenog lica, u postupku vansudskog poravnanja (najčešće za slučaj ujeda pasa lutalica, pada na ledu na javnoj površini i slično), izvršenje i evidentiranje ovih rashoda treba realizovati preko ekonomske klasifikacije 485 – Naknada štete za povrede ili štetu nanetu od strane državnih organa i to u iznosu koji je utvrđen aktom vansudskog poravnanja.

Međutim, u slučaju nemogućnosti poravnanja između stranaka u postupku, vodi se sudski spor ispred nadležnih opštinskih sudova i nakon dokaznog postupka sud donosi presudu kojom se obavezuje jedinica lokalne samouprave (u pretežnom broju slučajeva) za isplatu naknade štete oštećenom, kao i za snošenje troškova postupka (sudske takse, troškovi veštačenja i slično). Kako ovi troškovi ne predstavljaju rashod po osnovu naknade štete oštećenom licu, isti treba da budu planirani, izvršavani i evidentirani preko ekonomske klasifikacije 483 – Novčane kazne i penali po rešenju sudova. Shodno navedenom, pored naknade šteta od ujeda pasa, i kod svih ostalih isplata naknada štete na teret sredstava budžeta jedinice lokalne samouprave vrši se razdvajanje evidentiranja ovih rashoda i njihovog izvršenja na kontima 483 i 485, nakon sprovedenih sudskih postupaka i donetih presuda u tim postupcima.

Pravilnikom o načinu iskazivanja i izveštavanja o procenjenim finansijskim efektima zakona, drugog propisa ili drugog akta na budžet, odnosno finansijske planove organizacija za obavezno socijalno osiguranje ("Sl. glasnik RS", br. 32/2015) uređuje se način iskazivanja i izveštavanja o procenjenim finansijskim efektima zakona, drugog propisa ili drugog akta na budžet, odnosno finansijske planove organizacija za obavezno socijalno osiguranje (član 1. Pravilnika).

U članu 2. stav 1. ovog pravilnika definisano je da je predlagač dužan da u obrazloženju zakona, drugog propisa ili drugog akta koji se dostavlja Narodnoj skupštini, Vladi ili nadležnom organu vlasti radi utvrđivanja predloga, odnosno usvajanja navede procenu finansijskih efekata koje će akt imati na budžet, odnosno finansijske planove organizacija za obavezno socijalno osiguranje.

Članom 5. ovog pravilnika propisano je da predlagač prilikom upućivanja akta na mišljenje Ministarstvu finansija, odnosno lokalnom organu uprave nadležnom za poslove finansija u prilogu dostavlja i Obrazac PFE sa obrazloženjem, popunjen na način propisan ovim pravilnikom, svojeručno potpisan od strane odgovornog lica predlagača i overen pečatom organa.

Uz ovaj pravilnik dato je i Uputstvo za popunjavanje obrasca PFE-OBRAZAC STANDARDNE METODOLOGIJE ZA PROCENU FINANSIJSKIH EFEKATA AKTA.

Navedeni Pravilnik i Uputstvo mogu se preuzeti sa sajta Ministarstva finansija u delu: propisi/podzakonski akti/pravilnici/pravilnik o nacinu iskazivanja i izvestavanja o procenjenim finansijskim efektima zakona drugog propisa ili drugog akta na budzet odnosno finansijske planove organizacija za obavezno socijalno osiguranje („Sluzbeni glasnik RS“ br. 32/15 ( https://mfin.gov.rs)

U skladu sa navedenim može se zaključiti da se obrazac PFE popunjava za predlog jednog akta i u njemu se u zavisnosti od sadržine akta, iskazuju ukupni iznosi procenjenog uticaja promena na budžet. Ukoliko se efekti odnose na više programa/programskih aktivnosti/projekata, za svaki program i u okviru njega programsku aktivnost/projekat popunjava se posebna tabela. Dakle nije potrebno popunjavati posebne obrasce ukoliko predlog tog akta utiče na promenu rashoda po više osnova u okviru jedne programske aktivnosti/projekta, odnosno konkretno u ovom slučaju nije potrebno popunjavati posebne obrasce po različitim osnovama zapošljavanja već je potrebno iskazati zbirne iznose promene koje se odnose na konretni akt na način kako je opisano u Uputstvu za popunjavanje obrasca PFE, u Odeljku 2.3. - Promena rashoda i izdataka. 

U ovom delu Obrasca PFE popunjavaju se iznosi procenjenog uticaja na promenu rashoda i izdataka (za klasu 4, 5 i za grupu konta 62), i to za odgovarajuću programsku aktivnost/projekat navedenu u delu 2.2. Povezanost predloga akta sa budžetom.

Kolona 2. popunjava se u zavisnosti od izjave date u odeljku 7. ovog obrasca, i to:

• ukoliko je data izjava da za sprovođenje predmetnog akta nisu potrebna finansijska sredstva, ova kolona se ne popunjava;
• ukoliko je data izjava da su sredstva obezbeđena u budžetu, u ovoj koloni, u okviru odgovarajućih konta, unosi se iznos rashoda potreban za realizaciju akta;
• ukoliko je data izjava da će se sredstva potrebna za realizaciju akta obezbediti kroz preraspodelu između aproprijacija ili iz budžetske rezerve, u ovoj koloni, u okviru odgovarajućih konta, unose se iznosi preraspodele. Neto efekat preraspodele treba da iznosi 0 (nula).

U koloni 3. obeležava se vrsta, odnosno priroda promene, da li je ona jednokratna ili se radi o višekratnoj promeni.

U slučaju jednokratne promene, efekat promene iskazuje se u budžetskoj godini (n) za period od momenta stupanja na snagu akta pa do kraja godine. U narednoj godini (n+1) iskazuje se pun godišnji efekat promene, dok se u n+2 godini efekat iskazuje kao 0 (nula). Ovaj novi dostignuti iznos ostaje kao takav i u narednim godinama.

U slučaju višekratne promene, promena se kontinuirano dešava u sve tri iskazane godine. U budžetskoj (n) godini efekat promene iskazuje se za period od momenta stupanja na snagu akta pa do kraja godine, dok se u narednim godinama iskazuje pripadajući deo promene za svaku godinu posebno i to u punom godišnjem iznosu.

U ovom konkretnom primeru, ukoliko se akt (saglasnost) o novom zapošljavanju u 2023. godini donosi u toku budžetske godine, ova promena je jednokratna i u 2023. godini će se iskazati ukupna sredstva koja su potrebna za isplatu plata novozaposlenih od početka primene akta odnosno od momenta zapošljavanja novih radnika, pa do kraja 2023. godine.  U narednoj 2024. godini iskazaće se pun godišnji efekat zapošljavanja ovih radnika, dok će se u 2025. godini efekat iskazati  kao 0 (nula).

Napominjemo da je odgovor dat kao mišljenje SKGO u vezi sa konkretnim pitanjem, i da ne predstavlja zvanično tumačenje primene propisa.

Za tumačenje primene propisa u smislu odgovora na postavljeno pitanje, preporuka je obratiti se Ministarstvu finansija.

Prema članu 6b Zakona o porezima na imovinu, kod razvrstavanja nepokretnosti u skladu sa članom 6a stav 1. ovog zakona, pojedini pojmovi imaju sledeće značenje:

1) "građevinsko zemljište" je vrsta zemljišta koje je kao takvo definisano zakonom kojim se uređuju planiranje i izgradnja;
2) "poljoprivredno zemljište" je vrsta zemljišta koje je kao takvo definisano zakonom kojim se uređuje korišćenje poljoprivrednog zemljišta.

U skladu sa članom 6a Zakona o porezima na imovinu, jedinica lokalne samouprave može odlukom propisati da se neizgrađeno građevinsko zemljište na njenoj teritoriji, koje se koristi isključivo za gajenje biljaka, odnosno sadnog materijala, odnosno šuma, za svrhu utvrđivanja osnovice poreza na imovinu razvrstava u poljoprivredno, odnosno šumsko zemljište.

Prema članu 33. stav 5. Zakona o porezima na imovinu promene u toku poreske godine od značaja za visinu obaveze po osnovu poreza na imovinu ne utiču na utvrđivanje poreske obaveze za tu godinu istom obvezniku (koji vodi, odnosno koji ne vodi poslovne knjige), osim u slučajevima iz člana 12. st. 3. i 4. ovog zakona (prestanak prava na poreska
oslobođenje zbog povećanja osnovice preko 400.000 dinara ili zbog početka davanja u zakup u toku poreske godine), odnosno promene korisne površine nepokretnosti u toku poreske godine.

Članom 33g stav 1. Zakona o porezima na imovinu propisano je da za imovinu za koju je podneo poresku prijavu u skladu sa ovim zakonom, obveznik koji vodi poslovne knjige dužan je da do 31. marta svake sledeće poreske godine podnese poresku prijavu sa utvrđenim porezom za tu godinu.

Imajući u vidu navedene odredbe, ukoliko u toku poreske godine dođe do promene vrste zemljišta u skladu sa propisanim načinom razvrstavanja nepokretnosti, ta promena ne utiče na utvrđivanje poreza na imovinu za tu poresku godinu, shodno članu 33. Zakona o porezima na imovinu već se u poreskoj prijavi PPI-1 koja se podnosi za narednu godinu u skladu sa odredbama člana 33g Zakona o porezima na imovinu, predmetna nepokretnost od 1. januara naredne godine razvrstava u grupu "građevinsko zemljište".

Napominjemo da bi u konkretnom slučaju fizička lica imala obavezu da do 31. januara naredne godine podnesu izmenjenu poresku prijavu koja bi se primenjivala od 1. januara naredne godine, a shodno odredbama člana 33g stav 2. Zakona o porezima na imovinu, kojim je propisano da za imovinu za koju je podneo poresku prijavu u skladu sa ovim zakonom, odnosno za koju se ne podnosi poreska prijava u skladu sa članom 33b stav 1. ovog zakona, obveznik koji ne vodi poslovne knjige dužan je da podnese poresku prijavu ako je došlo do promene od uticaja na visinu poreske obaveze za tu imovinu, o kojoj nisu sadržani podaci u podnetoj poreskoj prijavi ili u drugim podacima koje je javni beležnik dostavio nadležnom organu jedinice lokalne samouprave u skladu sa članom 33b stav 3. ovog zakona.

Pozivanjem na propise ukažemo da je odgovor na postavljeno pitanje pozitivan, dakle nije zabranjeno otvaranje namenskog podračuna, ali je nužno imati u vidu intenciju Ministarstva finansija i prateća uputstva koja se ponavljaju iz godine u godinu – sa usmerenjima da je potrebno poštovati načelo bruto principa, odnosno eliminisati korišćenje podračuna u praksi. Konkretno, u godišnjim Uputstvima za pripremu Odluke o budžetu lokalne vlasti, Ministarstvo finansija ističe da svi javni prihodi i primanja kojima se finansiraju nadležnosti lokalne vlasti treba da budu uplaćeni na račune propisane za uplatu javnih prihoda, a ne na podračune korisnika budžetskih sredstava.

Realno je očekivati da će se u predstojećem periodu izvršiti dodatno usaglašavanje i razjašnjenje propisa i pristupa koji se tiču pitanja podračuna.

Nakon ovih važnih napomena, ukoliko se JLS ipak opredeli za otvaranje zasebnog namenskog podračuna, predočavamo u nastavku odgovor o pravnom osnovu (propisima) koji uređuje pitanje podračuna i proceduru za otvaranje istih.

Odredbama člana 9. i člana 96. Zakona o budžetskom sistemu ("Sl. glasnik RS", br. 54/2009, 73/2010, 101/2010, 101/2011, 93/2012, 62/2013, 63/2013 - ispr., 108/2013, 142/2014, 68/2015 - dr. zakon, 103/2015 99/2016, 113/2017, 95/2018, 31/2019, 72/2019, 149/2020, 118/2021, 138/2022 i 118/2021 - dr. zakon), propisano je između ostalog da ministar nadležan za poslove finansija bliže uređuje način utvrđivanja i evidentiranja korisnika javnih sredstava u spisku korisnika javnih sredstava i propisuje uslove i način za otvaranje i ukidanje podračuna konsolidovanog računa trezora.

Pravilnikom o načinu utvrđivanja i evidentiranja korisnika javnih sredstva i o uslovima i načinu za otvaranje i ukidanje podračuna kod uprave za trezor ("Sl. glasnik RS", br. 11/2023) propisan se način utvrđivanja i evidentiranja (upis, promena podataka i brisanje) korisnika javnih sredstava i drugih subjekata u Evidenciji korisnika javnih sredstava kod ministarstva finansija-Uprave za trezor, kao i uslovi i način za otvaranje i ukidanje dinarskih i deviznih podračuna konsolidovanog računa trezora, koji se vode u Evidenciji podračuna korisnika javnih sredstava kod Uprave za trezor.

Ovim pravilnikom propisani su obrasci koja se podnosi prilikom otvaranja (član 14. stav 1. i stav 2.) i ukidanja podračuna (član 18. stav 2.)  i koji čine njegov sastavni deo. Članom 15. ovog pravilnika definisano je potpisivanje, overa i dostavljanje naloga za otvaranje podračuna.

Članom 16. ovog pravilnika propisano je otvaranje podračuna u evidenciji podračuna KJS na sledeći način:

„Filijala kod koje je KJS, odnosno DS upisan u Evidenciju KJS, vrši otvaranje podračuna na osnovu naloga iz člana 14. st. 1. i 8. ovog pravilnika.

Pored naloga iz člana 14. st. 1. i 8. ovog pravilnika, za otvaranje podračuna neophodno je sledeće:

• osnov za otvaranje podračuna (poziv na zakon, odnosno drugi propis, akt Vlade, ugovor, sporazum, protokol, rešenje, odluka i dr.);
• dva popunjena primerka Kartona deponovanih potpisa lica ovlašćenih za raspolaganje sredstvima sa podračuna.

Akt iz stava 2. alineja prva ovog člana, Uprava pribavlja u skladu sa članom 8. ovog pravilnika.

Dinarski, odnosno devizni podračun, za posebne namene, otvara se u Upravi, za svaku pojedinačnu/konkretnu namenu (po zakonu, podzakonskom aktu, odluci, ugovoru, programu, projektu, odluci o budžetu, sporazumu, protokolu, pozivnom pismu i dr.) i može se koristiti samo za tu namenu.

Izuzetno, ukoliko se otvara podračun koji je oslobođen od izvršenja prinudne naplate, a u osnovu za otvaranje podračuna iz stava 1. ovog člana, nije naveden osnov za oslobađanje od prinudne naplate, potrebno je da KJS, odnosno DS dostavi Upravi akt na osnovu koga su, saglasno propisima, sredstva koja se vode na novootvorenom podračunu oslobođena prinudne naplate, i taj podračun može da koristi samo po tom osnovu, za konkretnu namenu.

Namenski dinarski podračun koji je otvoren za određenu namenu, KJS, odnosno DS može da koristi i nakon prestanka važenja akta koji je bio osnov za prenos sredstava, pod uslovom da Upravi dostavi novi osnov za prenos sredstava po istoj nameni, na osnovu koga će biti finansiran u narednom periodu, ili izjavu da će dostaviti novi osnov za prenos sredstava nakon potpisivanja istog. Ukoliko KJS, odnosno DS ne dostavi novi osnov, odnosno izjavu, Uprava privremeno obustavlja raspolaganje sredstvima sa podračuna KJS, odnosno DS, do dostavljanja navedene dokumentacije, nakon čega će mu se omogućiti raspolaganje sredstvima sa podračuna.

Uprava može da otvori poseban namenski podračun i ukoliko davalac sredstava od KJS, odnosno DS, zahteva dostavljanje broja podračuna, pre donošenja osnova za otvaranje podračuna. Uprava omogućava raspolaganje sredstvima sa podračuna, nakon pribavljanja osnova za otvaranje podračuna, u skladu sa članom 8. ovog pravilnika.

Kada je osnov za otvaranje podračuna na stranom jeziku, potrebno je Upravi dostaviti i prevod na srpski jezik ili prevedene strane iz kojih se vidi: ugovorne strane i potpisnici, namena sredstava, iznos sredstava/dinamika plaćanja, osnov da su sredstva koja se vode na podračunu oslobođena prinudne naplate, osnov oslobađanja plaćanja naknade ukoliko je ugovoren osnov za otvaranje podračuna. Dokument sa prevodom na srpski jezik treba da bude overen od strane sudskog prevodioca ili ovlašćene agencije za prevođenje. KJS koji imaju katedru za strani jezik, ne moraju vršiti prevođenje kod sudskog prevodioca ili ovlašćene agencije za prevođenje, već mogu izvršiti prevođenje dokumenta uz dostavljanje Upravi dopisa da je prevođenje izvršio ovlašćeni prevodilac katedre.“

Navedeni Pravilnik i Obrasci mogu se preuzeti sa sajta Uprave za trezor  u delu: Dokumenta/Propisi/Pravilnici/Pravilnik o načinu utvrđivanja i evidentiranja korisnika javnih sredstava i o uslovima i načinu za otvaranje i ukidanje podračuna konsolidovanog računa trezora kod Uprave za trezor (http://www.trezor.gov.rs ).

Obzirom da se dokumentacija potrebna za otvaranje podračuna predaje nadležnoj organizacionoj jedinici Uprave za trezor - filijali, prema sedištu korisnika javnih sredstava, preporuka je da se za detaljnije informacije korisnik javnih sredstava obrati matičnoj filijali. 

Dakle, otvaranje posebnog namenskog podračuna kod Uprave za trezor za realizaciju projekta koji se finansira od strane donatora regulisano je navedenim propisima.

Pored otvaranja namenskog podračuna, potrebno je u odluci o budžetu planirati projekat (u skladu sa Uputstvom za pripremu programskog budžeta) sa odgovarajućim aproprijacijama namenjenim za njegovu realizaciju, iskazanim na odgovarajućim ekonomskim klasifikacijama i u skladu sa ugovorenim namenama koje je zahtevao donator sredstava.

U slučaju ugovaranja donacije, u toku budžetske godine, čiji iznosi nisu mogli biti poznati u postupku donošenja budžeta, organ uprave nadležan za finansije na osnovu tog akta otvara odgovarajuće aproprijacije za izvršavanje rashoda i izdataka po tom osnovu (na osnovu člana 5. stav 6. Zakona o budžetskom sistemu). Na osnovu rešenja o uvođenju novih aproprijacija za izvršavanje rashoda u skladu sa ugovorenim namenama za realizaciju projekta, unose se promene u ISIB odnosno uvode se nove aproprijacije za realizaciju projekta kako na prihodnoj tako i na rashodnoj strani, sa izvorom finansiranja koji u skladu sa Pravilnikom o standardnom klasifikacionom okviru i Kontnom planu za budzetski sistem.

Kada su u pitanju donacije, izvori finansiranja mogu  biti:

05-Donacije od inostranih zemalja,

06-Donacije od međunarodnih organizacija,

08-Dobrovoljni transferi od fizičkih i pravnih lica.

Dalji postupak u računovodstvenom smislu je isti kao i za sve ostale transakcije koje se vrše u okviru trezorskog poslovanja, odnosno potrebno je prilikom knjiženja promena koje nastaju tokom realizacije projekta ispoštovati sve procedure propisane Zakonom o budžetskom sistemu, Zakonom o budžetskom računovodstvu i drugim važećim računovodstvenim pravilnicima. Drugim rečima, potrebno je planirati prihode i rashode/izdatke projekta na odgovarajućim ekonomskim, funkcionalnim klasifikacijama i izvorima finansiranja u odluci o budžetu kao i u finansijskom planu budžetskog korisnika, a u skladu sa ugovorenim namenama. Takođe je potrebno sredstva trošiti u skladu sa planiranim i odobrenim aproprijacijama, zatim evidentirati nastale promene u skladu sa važećim računovodstvenim propisima za budžetski sistem i konsolidovati ove podatke u završni račun.