Na ovoj stranici SKGO objavljuje odgovore Stručne službe SKGO na pitanja koja iz lokalnih uprava dobija u vezi sa funkcionisanjem lokalne samouprave u različitim oblastima i sa primenom nadležnosti i poslova gradova i opština.
Odgovori su dati polazeći od prethodnih iskustava, uvida i gledišta Stručne službe SKGO o primeni nadležnosti lokalne samouprave, od potvrđene dobre prakse u gradovima i opštinama, kao i od iskustava saradnje SKGO sa partnerima iz republičkih institucija i različitih organizacija koje sarađuju sa lokalnim vlastima u Srbiji. Odgovori Stručne službe SKGO ne predstavljaju zvanično tumačenje primene propisa koji uređuju rad lokalnih vlasti, nego njeno mišljenje u vezi sa konkretnim pitanjem koje je postavljeno.
Baza pitanja i odgovora može se pretraživati preko pojma koje se pojavljuje u određenom pitanju ili odgovoru i preko tematskih oblasti, odnosno podtema, koje čine delove nadležnosti lokalne samouprave u Republici Srbiji.
Sve predloge i komentare u vezi sa ovim servisom možete poslati na e-mejl pitaj@skgo.org
Postavite pitanjeNa osnovu kog člana i Zakona je preduzetnik (taksi prevoznik) u obavezi da promenu prijavi nadležnom opštinskom organu?
Članom 88. stav 11. ZOPP, propisano je da je taksi prevoznik dužan da opštinskoj, odnosno gradskoj upravi, odnosno upravi nadležnoj za poslove saobraćaja, prijavi prekid obavljanja delatnosti u roku od dva dana od dana prijave u registru privrednih subjekata. Postupanje suprotno ovoj odredbi predviđeno je kao prekršaj članom 169. stav 1. tačka 26. i st. 2. i 3. navedenog Zakona.
Na koji način se tretiraju privremeno odjavljeni taksi preduzetnici, koji nastavljaju da obavljaju delatnost, za vreme privremene odjave? Da li se tretiraju kao neregistrovani subjekti, a ako ne, na koji način ih inspektor može sankcionisati?
Preduzetnik koji je u registru prijavio privremeni prekid obavljanja delatnosti, bio je u obavezi da tu promenu prijavi nadležnom opštinskom organu i za vreme privremenog prekida ne može obavljati delatnost.
On se prema našem mišljenju izjednačava sa neregistrovanim subjektom iz člana 33. stav 2. ZoIN-a i inspektor može prema njemu da vodi postupak i izrekne propisane mere i to npr. da mu naloži da prijavi ponovno otpočinjanje obavljanja delatnosti, da mu zabrani rad dok to ne učini i da u skladu sa ZoIN-om podnese zahtev za pokretanje prekršajnog postupka.
Da li odobrenja za obavljanje taksi prevoza na teritoriji JLS koja su izdata pre 15 odnosno 20 godina, kada je važio drugi zakon i opštinska odluka, važe i danas ili se moraju izdati odobrenja u skladu sa novim zakonom?
Upućujemo na prelazne i završne odredbe Zakona o prevozu putnika u drumskom saobraćaju („Službeni glasnik RS“, broj 68/15), posebno odredbe člana 177, kojim je uređeno važenje uverenja, dozvole, rešenja i potvrde izdatih do dana početka primene ovog Zakona. Propisano je da navedena akta važe do isteka roka na koji su izdata (osim redova vožnje u međumesnom prevozu i rešenja o utvrđivanju ispunjenosti uslova za otpočinjanje i obavljanje linijskog prevoza putnika u domaćem prevozu), dok uverenja, dozvole, rešenja, potvrde koje su izdate bez roka važenja, prestaju da važe istekom roka od godinu dana od dana početka primene ovog Zakona.
Takođe, samostalnim članovima Zakona o izmenama i dopunama Zakona o prevozu putnika u drumskom saobraćaju („Službeni glasnik RS“, broj 83/18), - čl. 35-38, propisan je i prelazni režim i za taksi prevoz, iz čega se nesumnjivo zaključuje da su se privredni subjekti koji obavljaju taksi prevoz, u propisanim rokovima, bili dužni uskladiti sa novim propisom.
Osim toga, članom 94. st. 9. i 10. Zakona, propisana je obaveza opštinske, odnosno gradske uprave, odnosno uprave nadležne za poslove saobraćaja da vodi registar taksi prevoznika, taksi vozača, taksi vozila i krovnih oznaka za svako vozilo za koje je izdata taksi dozvola, što bi, po prirodi stvari, moralo biti dostupno inspektoru.
U prekršajnom postupku nadzirani subjekat je dobio novčanu kaznu i oduzimanje vozila, koju prema naredbi suda treba saobraćajni inspektor da sprovede, molim objašnjenje postupka oduzimanja vozila i dalju proceduru?
Moguće su dve situacije:
a) Obavljanje taksi prevoza bez odobrenja opštinske, odnosno gradske uprave, odnosno uprave nadležna za poslove saobraćaja je privredni prestup, za pravno lice i odgovorno lice, odnosno prekršaj za preduzetnika i fizičko lice, za koji se, u postupku za privredne prestupe, odnosno prekršajnom postupku, uz novčanu kaznu, obavezno izriče zaštitna mera – oduzimanje vozila koje je upotrebljeno za izvršenje privrednog prestupa, odnosno prekršaja (član 167. stav 5. u vezi sa stavom 1. tačka 13. istog člana i član 168. stav 4, u vezi sa stavom 1 tačka 13. istog člana Zakona o prevozu putnika u drumskom saobraćaju).
U tom slučaju, inspektor je ovlašćen da rešenjem u upravnom postupku, privremeno oduzme taksi vozilo, do pravnosnažnog okončanja prekršajnog postupka odnosno postupka za privredni prestup.
Ako inspektor postupi po tom ovlašćenju i podnese zahtev za pokretanje prekršajnog postupka, pa sud izrekne zaštitnu meru oduzimanja vozila i presudom odredi da će se putničko vozilo prodati, tu zaštitnu meru prema članu 311. Zakona o prekršajima, izvršava organ u čiju nadležnost spada izvršenje odnosno nadzor nad izvršenjem propisa po kojima je zaštitna mera izrečena, odnosno organ čije je ovlašćeno lice privremeno oduzelo putničko vozilo, dakle inspekcija, shodnom primenom poreskih propisa i to člana 104. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji. Pre pristupanja prodaji po proceduri iz navedenog poreskog propisa, neophodno je izvršiti procenu vozila, angažovanjem stručnog lica, u skladu sa zakonom.
Napominjemo da je u postupku sprovođenja ove procedure neophodno konsultovati službu nadležnu za finansije za pružanje informacija o broju računa za depozit, računa na koji će se vršiti uplata iznosa ostvarenog prodajom vozila i sl. Takođe je potrebno konsultovati MUP u pogledu procedure za odjavu i vraćanje registarskih tablica za vozilo koje je predmet prodaje.
b) Međutim, ako inspektor u postupku vršenja inspekcijskog nadzora privremeno ne oduzme vozilo, a sud odlučujući po zahtevu za pokretanje prekršajnog postupka izrekne zaštitnu meru oduzimanja vozila, koju prema navedenim odredbama Zakona o prekršajima izvršava organ nadležan za inspekcijske poslove, mogućnost izvršenja te zaštitne mere, pre svega oduzimanja vozila se dovodi u pitanje. Postupanje inspekcije u tom slučaju nije uređeno zakonom, niti drugim propisom. Jedina mogućnost, po našem mišljenju, jeste da inspektor pozove učinioca da u cilju izvršenja mere preda vozilo, pa ako to ne učini da se zatraži pomoć policije, pri čemu treba imati u vidu član 311. stav 3. Zakona o prekršajima, gde je propisano da ako je učinilac samovoljno otuđio ili uništio predmet prekršaja ili na drugi način onemogućio izvršenje, posebnim rešenjem suda obavezaće se da plati novčani iznos koji odgovara tržišnoj vrednosti tog predmeta u trenutku donošenja rešenja.
Ova druga situacija važi i za problem izvršenja zaštitne mere oduzimanja vozila koja je izrečena uz kaznu za prekršaj iz člana 168. stav 1. tačka 16. (limo servis) i za prekršaj iz člana 169. stav 1. tačka 1 (zabranjen prevoz), za koje se obavezno izriče i zaštitna mera oduzimanja upotrebljenog vozila.
U skladu sa članom 312. Zakona o prekršajima inspekcija je dužna da o izvršenju (što podrazumeva i nemogućnost izvršenja) zaštitne mere obavesti sud koji je meru izrekao.
Da li je zbog stava 1. čl. 13. potrebno (kada ne postoji dokaz o plaćenom prevozu u višekratnim kontrolama) pisati više zapisnika, po jedan za svaki nadzor, a onda na osnovu svih njih doneti rešenje o isključenju na 90 dana?
Da, moguće je povodom svake kontrole sačiniti zapisnik koji će dokazati učestalost prevoza na određenoj liniji ili na određenim mestima ukrcavanja ili iskrcavanja putnika što može biti dokaz da to neregistrovano lice vrši prevoz koji je zakonom zabranjen, u skladu sa članom 13. stav 1. ZOPP. Dodatno, ako se utvrdi da se prevoz naplaćuje, da se odvija na određenoj liniji ili eventualno putem oglašavanja to sve mogu biti dokazi koji dodatno potvrđuju obavljanje zabranjenog prevoza.