Na ovoj stranici SKGO objavljuje odgovore Stručne službe SKGO na pitanja koja iz lokalnih uprava dobija u vezi sa funkcionisanjem lokalne samouprave u različitim oblastima i sa primenom nadležnosti i poslova gradova i opština.
Odgovori su dati polazeći od prethodnih iskustava, uvida i gledišta Stručne službe SKGO o primeni nadležnosti lokalne samouprave, od potvrđene dobre prakse u gradovima i opštinama, kao i od iskustava saradnje SKGO sa partnerima iz republičkih institucija i različitih organizacija koje sarađuju sa lokalnim vlastima u Srbiji. Odgovori Stručne službe SKGO ne predstavljaju zvanično tumačenje primene propisa koji uređuju rad lokalnih vlasti, nego njeno mišljenje u vezi sa konkretnim pitanjem koje je postavljeno.
Baza pitanja i odgovora može se pretraživati preko pojma koje se pojavljuje u određenom pitanju ili odgovoru i preko tematskih oblasti, odnosno podtema, koje čine delove nadležnosti lokalne samouprave u Republici Srbiji.
Sve predloge i komentare u vezi sa ovim servisom možete poslati na e-mejl pitaj@skgo.org
Postavite pitanjeKako lokalni inspektor može utvrditi identitet vozača ako mu vozač ne želi dati ličnu kartu?
Prema članu 21. stav 1. tačka 2) Zakona o inspekcijskom nadzoru (dalje u tekstu: ZoIN), inspektor je ovlašćen da izvrši uvid u ličnu ili drugu javnu ispravu sa fotografijom koja je podobna da se identifikuju ovlašćena lica u nadziranom subjektu, druga zaposlena ili radno angažovana lica, fizička lica koja su nadzirani subjekti, svedoci, službena lica i zainteresovana lica, kao i fizička lica zatečena na mestu nadzora.
Dakle, inspektor je ovlašćen da izvrši uvid u ličnu i drugu javnu ispravu, a ukoliko nadzirani subjekt to onemogući inspektor će podatke o vozaču zatražiti od prevoznika (ukoliko se radi o zaposlenom) ili od vlasnika vozila, a može, ukoliko za to postoje mogućnosti zatražiti pomoć policije/komunalne milicije.
S ovim u vezi, članom 21. stav 1. Zakona o ličnoj karti („Službeni glasnik RS“, br. 62/06 i 36/11) propisano je da je lice koje je po odredbama ovog zakona dužno da ima ličnu kartu dužno da je nosi i da je pokaže na zahtev službenog lica ovlašćenog za legitimisanje, a članom 29. stav 1. tačka 6) ovog zakona da će se novčanom kaznom do 50.000 dinara ili kaznom zatvora do 30 dana kazniti za prekršaj lice koje odbije da pokaže ličnu kartu službenom licu ovlašćenom za legitimisanje.
Po kom članu zakona inspektor ne može u inspekcijskom nadzoru tražiti na uvid: rešenje APR, rešenje o kategorizaciji objekta kod nadležnog organa jedinice lokalne samouprave, uverenje, i dr. evidencije kako je upisan odnosno registrovan?
Odredba člana 15. Zakona o inspekcijskom nadzoru („Službeni glasnik RS“, br. 36/2015, 44/ 2018 - dr. zakon, 95/2018) propisuje način prikupljanje podataka od značaja za vršenje inspekcijskog nadzora nad određenim subjektom nadzora, odnosno propisuje da inspektor pribavlja po službenoj dužnosti javne isprave i podatke iz evidencija, odnosno registara koje vode nadležni državni organi, organi autonomne pokrajine i organi jedinica lokalne samouprave i drugi imaoci javnih ovlašćenja, koji su neophodni za inspekcijski nadzor.
Odredbama čl. 9. stav 3., 103. Zakon o opštem upravnom postupku ("Sl. glasnik RS", br. 18/2016 i 95/2018 – autentično tumačenje) regulisana je dužnost organa da pribavi podatke po službenoj dužnosti o činjenicama o kojima se vodi službena evidencija a koji su neophodni za odlučivanje odnosno koji su neophodni inspektoru u inspekcijskom nadzoru.
Pored toga, članom 207. Zakon o opštem upravnom postupku propisana je novčana kazna od 5.000 dinara do 50.000 dinara za prekršaj za ovlašćeno službeno lice-inspektora, koje po službenoj dužnosti ne izvrši uvid u podatke o činjenicama neophodnim za odlučivanje o kojima se vodi službena evidencija.
Pružalac usluga smeštaja nije ažurirao podatke na svom veb sajtu i cene se razlikuju u donosu na cene u smeštajnom objektu – šta je relevantno prilikom inspekcijskog nadzora?
Članom 7. stav 1. tačka 13) Zakona o ugostiteljstvu propisano je da je ugostitelj dužan da se pridržava istaknutih, odnosno na drugom mestu objavljenih cena. Ukoliko ugostitelj nije ažurirao cene na svom veb sajtu, prekršena je napred navedena zakonska odredba.
U inspekcijskom nadzoru će se konstatovati ta činjenica i preduzeti zakonom propisana mera.
Kako se odvija procedura inspekcijskog nadzora ispunjenosti uslova na pravo na reklamaciju kod fizičkih lica?
Reklamacija i način rešavanja reklamacije propisan je članom 55. Zakona o zaštiti potrošača ("Sl. glasnik RS", br. 88/2021).
Članom 181. stav 3. propisano je da inspekcijski nadzor nad sprovođenjem Zakona o zaštiti potrošača i propisa donetih na osnovu tog zakona vrši ministarstvo nadležno za poslove trgovine, preko tržišnih inspektora, kao i ministarstvo nadležno za poslove turizma, preko turističkih inspektora, u skladu sa ovlašćenjima propisanim ovim zakonom i propisima kojima se uređuje inspekcijski nadzor u oblastima trgovine i turizma. Istim članom, predviđeno je da organi jedinice lokalne samouprave, u okviru svog delokruga, vrše nadzor nad sprovođenjem propisa u oblasti zaštite potrošača i preduzimaju radnje propisane ovim zakonom i drugim propisima.
U skladu sa oderdbama Zakona o zaštit potrošača, u vršenju inspekcijskog nadzora nadležni inspektor ima prava, dužnosti i ovlašćenja propisana ovim zakonom i zakonima kojima se uređuje inspekcijski nadzor u oblastima trgovine i turizma.
Na postupak inspekcijskog nadzora primenjuju se odredbe zakona kojim se uređuje inspekcijski nadzor.
Prijave povrede zakona, odnosno druge informacije, dojave, podnesci i zahtevi podneti radi preduzimanja inspekcijskog nadzora imaju dejstvo inicijative za pokretanje postupka, a podnosioci tih inicijativa nemaju svojstvo stranke u postupku.
O svim radnjama u postupku inspekcijskog nadzora od značaja za utvrđivanje činjeničnog stanja inspektor sastavlja zapisnik.
Imajući u vidu utvrđen predlog zakona o lokalnim izborima, da li sekretar opštinske izborne komisije može biti lice kome je utvrđeno mirovanje radnog odnosa u opštinskoj upravi jer je imenovan na javnu funkciju direktora javne sluzbe? Inače, tom licu miruju prava i obaveze u opštinskoj upravi zbog imenovanja na funkciju i nije mu prestao radni odnos u opštinskoj upravi, tj. to je lice iz reda zaposlenih u opštinskoj upravi.
Član 22. stav 3. Predloga zakona o lokalnim izborima glasi:
„Za sekretara i zamenika sekretara izborne komisije mogu da budu imenovani sekretar skupštine, zamenik sekretara skupštine, načelnik opštinske, odnosno gradske uprave, zamenik načelnika opštinske, odnosno gradske uprave ili lice iz reda zaposlenih u opštinskoj, odnosno gradskoj upravi koje ima visoko obrazovanje u oblasti pravnih nauka.“.
Mišljenja smo da ovu odredbu treba tumačiti tako da za sekretara može da bude imenovano samo ono lice koje faktički obavlja poslove koje su logički ili funkcionalno povezani sa funkcijama sekretara i zamenika sekretara izborne komisije. U tom smislu ukazujemo i na odredbu člana 10. stav 5. Predloga zakona, kojom je propisano da „uslove za rad organa za sprovođenje lokalnih izbora obezbeđuje opštinska, odnosno gradska uprava.“.
U tom smislu, citiranu odredbu člana 22. Predloga zakona ne treba tumačiti formalno, jezički, već suštinski, tj. ciljno, a to je da, ako se želi za sekretara ili zamenika sekretara OIKa predložiti lice iz reda zaposlenih u opštinskoj/gradskoj upravi, to treba da bude lice koje faktički radi u toj upravi, a ne ono koje odsustvuje sa rada u opštinskoj/gradskoj upravi usled čega mu miruju prava iz radnog odnosa u toj upravi. Samo na ovaj način bi se suštinski i u potpunosti ispoštovala obaveza opštinskih/gradskih uprava da obezbede uslove za rad izbornih komisija.