S obzirom na to da se navodi da je u pitanju pomoćni objekat - ekonomski objekat, štala i objekti slične namene, i da imaju poresko oslobođenje jer su namenjeni i koriste se za poljoprivrednu proizvodnju, u podacima o nepokrertnosti u polju vrsta nepokretnosti treba uneti: N - poslovne zgrade i drugi građevinski objekti koji služe za obavljanje delatnosti.

Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.

Poštujući odredbe člana 7. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administaciji, kada je reč o davanju podataka i informacija o drugim poreskim obveznicima, propisano je načelo čuvanja službene tajne u poreskom postupku, koje je obavezujuće za službena lica i sva druga lica koja učestvuju u poreskom postupku. Tajni podatak predstavlja svaki dokument, informacija, podatak i druga činjenica o poreskom obvezniku do kojih su službena lica i sva druga lica koja učestvuju u poreskom postupku došla u poreskom, prekršajnom, predistražnom ili sudskom postupku.

Stavom 2. navedenog člana propisano je: „Povreda tajnog podatka ugrožava interes poreskih obveznika i javni interes Republike, koji pretežu nad interesom za pristup informacijama od javnog značaja koje predstavljaju tajni podatak, a zbog čijeg bi odavanja mogle nastupiti teške pravne ili druge posledice po interese zaštićene ovim zakonom“. Dakle, neovlašćeno korišćenje ili objavljivanje dokumenta, informacija, podataka ili drugih činjenica do kojih dolazi nadležni poreski organ u poreskom postupku, odnosno u prekršajnom postupku ili sudskom postupku povodom poreske stvari, ugrožava i interese poreskog obveznika i javni interes. Neovlašćeno korišćenje ili objavljivanje moglo bi da poreskom obvezniku nanese štetu i da ugrozi njegove različite interese (narušavanje privatnosti i lične sigurnosti, odavanje poslovne tajne i dr.). Pored toga, ako poreski obveznici nemaju garancije da će podaci koje dostavljaju nadležnom poreskom organu, odnosno do kojih se dođe u poreskom postupku, biti tretirani kao tajni podaci, postojaće podsticaj da se ne prijavljuju ili da se samo selektivno dostavljaju podaci od značaja za oporezivanje.

Odredbama člana 9. stav 1. tačka 5) Zakona o slobodnom pristupu informacijama od javnog značaja propisano je, između ostalog, da tražioc neće ostvariti pravo na pristup informacijama od javnog značaja ukoliko bi se dostupnim učinila informacija ili dokument za koji je propisima određeno da se čuva kao državna, službena , poslovna ili druga tajna.

Pored toga, odredbama člana 3. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji propisano je opšte pravilo da će se, ako je drugim zakonom neko pitanje iz oblasti koju uređuje Zakon o poreskom postupku i poreskoj administraciji, uređeno na drugačiji način, primanjivati odredbe Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji.

U skladu sa gore navedenim, davanje spiska obveznika koji su obveznici komunalne takse nije u skladu sa odredbama člana 7. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji.

Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.

Poreski postupak može se pokrenuti po službenoj dužnosti ili po zahtevu stranke (član 33. ZPPPA). S obzirom da je konkretno u pitanju, greška poreskog organa koja ima za poledicu pogrešno utvrđenu obavezu po osnovu godišnjeg poreza na imovinu, u tom slučaju  potrebno je da se utvrdi tačno činjenično stanje i da se pribave dokazi za dalje postupanje. Pre svega potrebno je dostaviti zahtev Poreskoj upravi u vezi dokaza iz kojih će se moći nedvosmisleno utvrditi da je obaveza utvrđena bez prava na poreski kredit u odnosu na podnetu poresku prijavu i tada podneti dokaze o pravu na poreski kredit (npr. rešenje o utvrđivanju obaveza po osnovu godišnjeg poreza na imovinu, neki drugi dokument iz spisa koji bi eventualno uticao na pravo poreskog obveznika na poreski kredit), kao i da se uputi zahtev Ministarstvu unutrašnjih poslova, Policijskoj upravi za dostavljanje podataka koji se odnose na prijavljene adrese prebivališta ili boravišta poreskog obveznika.

Nakon pribavljanja potrebnih dokaza koji bi ukazivali na grešku poreskog organa potrebno je izvršiti potrebne radnje u poreskom postupku u vezi uklanjanja i menjanja već donetih konačnih rešenja. Takođe, prilikom menjanja i uklanjanja rešenja nepohodno je voditi računa i o institutu apsolutne zastarelosti (čl.114ž. i 114z. ZPPPA).

Prema navedenom, ukoliko je učinjena greška od strane poreskog organa, postupak se vodi po službenoj dužnosti, menjanjem već donetih rešenja i ispravljanjem podataka u poreskom računovodstvu u tekućoj fiskalnoj godini, pri čemi za svaku godinu za koju se menja utvrđena obaveza mora se doneti posebno (pojedinačno) rešenje kojim se menja postojeća i utvrđuje nova (tačnu) poreska obaveza.

Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.

Odredbom člana 3. stav 1. Zakona o pretvaranju prava korišćenja u pravo svojine na građevinskom zemljištu uz naknadu („Sl. glasnik RS“, br. 64/15), propisano je da visinu naknade za konverziju utvrđuje organ jedinice lokalne samouprave nadežan za imovinsko pravne odnose, u skladu sa aktom o utvrđivanju prosečne cene kvadratnog metra odgovarajućih nepokretnosti po zonama za utvrđivanje poreza na imovinu, donetim od strane jedinice lokalne samouprave, na teritoriji na kojoj se nalazi građevinsko zemljište za koje je podnet zahtev za konverziju i sprovedenog postupka u skladu sa ovim zakonom, po tržišnoj vrednosti predmetnog građevinskog zemljišta, u skladu sa propisom kojim se uređuje porez na imovinu.

Dalje, odredbom člana 12. stav 1. Zakona propisano je da  ako nadležni organ utvrdi da su uz zahtev dostavljeni propisani dokazi, utvrđuje da li postoje uslovi predviđeni ovim zakonom za umanjenje tržišne vrednosti i bez odlaganja, a najkasnije u roku od tri dana, po službenoj dužnosti pribavlja od nadležne LPA akt o tržišnoj vrednosti predmetnog građevinskog zemljišta, u skladu sa članom 3. stav 1. ovog Zakona. Stavom 2. i 3. istog člana Zakona propisano je da je rok za dostavljanje akta iz stava 1. ovog člana pet dana i da po dobijanju akta iz stava 1. ovog člana nadležni organ u roku od tri dana obaveštava podnosioca o visini naknade i nalaže podnosiocu zahteva izjašnjenje o načinu plaćanja. Dalje je stavom 9- 11. ovog člana propisano da se uz obaveštenje iz stava 3. ovog člana prilaže i akt LPA, da podnosilac ima pravo prigovora na akt LPA u roku od 15 dana od dana dostavljanja i da po prigovoru rešava opštinsko, odnosno gradsko veće JLS, na čijoj teritoriji se nalazi građevinsko zemljište koje je predmet konverzije uz naknadu.

Prema tome, Zakonom je definisano da se daje podatak za građevinsko zemljište i u tom smislu LPA nema pravo da menja vrstu zemljišta, odnosno ne može se za potrebe konverzije koristiti prosečna cena drugog zemljišta jer je predmet konverzije građevinsko zemljište.

LPA može izdati akt koji sadrži samo podatak o vrednosti predmetnog zemljišta dobijen množenjem prosečne cene po m2 građevinskog zemljišta u odgovarajućoj zoni sa ukupnom površinom zemljišta, ili dati samo podatak o prosečnoj ceni.

Bitno je istaći da se  ovako dobijena vrednost građevinskog zemljišta (dobijena množenjem površine i prosečne cene u zoni) u suštini ne bi mogla smatrati tržišnom vrednošću predmetnog građevinskog zemljišta, niti ima osnova za prigovor poreskog obveznika o kome se može raspravljati ili odlučivati u pojedinačnim slučajevima. Naime, prosečna cena kvadratnog metra građevinskog zemljišta u odgovarajućoj zoni ne uzima u obzir pojedinačne karakteristike predmetnog zemljišta, niti tržišne uslove po kojima se to zemljište  može  prometovati, već se za sva zemljišta iste površine u istoj zoni utvrđuje ista vrednost zemljišta, primenom odredaba Zakona o porezima na imovinu. Tu LPA ne može ništa da odluči drugačije, a opštinsko veće može samo da odbaci prigovor i obrazloži da je uvrđena pravilna zona za predmetno zemljište i primenjena pravilna prosečna cena.

Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.

Za javne prihode koji se ne administriraju primenom ZPPPA ne vodi se poresko knjigovodstvo. Sve promene, pa i otpis u evidencijama nadležnog organa, sprovodi taj organ u skladu sa dokaznom dokumentacijom o osnovanosti knjiženja. Ukoliko je LPA preuzela administriranje ovih javnih prihoda, za postupanje u vezi otpisa je nadležna LPA.

Povraćaj više ili pogrešno naplaćenih javnih prihoda uređen je članom 60. Zakona o budžetskom sistemu koji glasi:

„Ako je od obveznika naplaćeno više prihoda iz člana 14. stav 1. tač. (1)-(5) ovog zakona, odnosno ako je osnov za naplatu bio pogrešan, izvršiće se povraćaj u skladu sa zakonom kojim se uređuje naplata javnih prihoda.

Povraćaj prihoda iz stava 1. ovog člana vrši se na teret uplatnog računa prihoda.

Ako na uplatnom računu prihoda iz stava 1. ovog člana nema dovoljno sredstava da bi se izvršio povraćaj, Uprava za trezor na uplatni račun javnog prihoda, sa kojeg treba izvršiti povraćaj, prenosi iznos sredstava koji će se vratiti obvezniku, srazmerno propisanom učešću korisnika u rasporedu tog prihoda.

Odredbe st. 1-3. ovog člana shodno se primenjuju na propisani evidencioni račun organa nadležnog za poslove carina za uplatu akciza i poreza pri uvozu.

Uprava za trezor izvršava povraćaj prihoda najkasnije pet radnih dana od dana prijema rešenja, odnosno drugog akta za povraćaj.“

Prema članu 14. Zakona o budžetskom sistemu javni prihodi za koje se može vršiti povraćaj su:

1) porezi;

2) doprinosi za obavezno socijalno osiguranje;

2a) neporeski prihodi, i to:

(1) takse,           

(2) naknade,

(3) kazne,

(4) prihodi nastali upotrebom javnih sredstava;

tač. 3) i 4) (brisane)

5) samodoprinos;

Za sledeće javne prihode i  primanja nije propisano da se može vršiti povraćaj:

6) donacije, transferi i finansijska pomoć Evropske unije;

7) (brisana)

Primanja države su:

1) primanja od prodaje nefinansijske imovine;

2) primanja od zaduživanja;

3) primanja od prodaje finansijske imovine.

podtač. (1)-(3) (brisane)

(brisana)

Povraćaj javnih prihoda uređen je i članom 28. Pravilnika o uslovima i načinu vođenja računa za uplatu javnih prihoda i raspored sredstava sa tih računa koji glasi:

„Povraćaj više ili pogrešno uplaćenih javnih prihoda obveznika, vrši Uprava za trezor na teret računa za uplatu javnih prihoda, u skladu sa članom 60. Zakona o budžetskom sistemu.

Povraćaj javnih prihoda iz stava 1. ovog člana, Uprava za trezor vrši na osnovu rešenja Poreske uprave, lokalne poreske administracije, odnosno drugog akta nadležnog organa.

Za sve više ili pogrešno uplaćene javne prihode obveznika, za koje u koloni 8 Priloga 1 nije upisana reč: "PU" ili "LPA", odnosno za koje analitiku uplata ne vodi Poreska uprava ili lokalna poreska administracija, nadležni organ po čijem nalogu je izvršeno plaćanje izdaje potvrdu obvezniku da sredstva nisu, odnosno neće biti iskorišćena po svojoj nameni. Obveznik dostavlja original potvrdu, original naloga za uplatu ili izvod - kao dokaz o izvršenoj uplati, i zahtev za povraćaj više ili pogrešno uplaćenog javnog prihoda Poreskoj upravi - nadležnoj filijali, odnosno lokalnoj poreskoj administraciji.

Na osnovu navedene dokumentacije Poreska uprava - nadležna filijala, odnosno lokalna poreska administracija donosi rešenje za povraćaj više ili pogrešno uplaćenih javnih prihoda, i isto dostavlja Upravi za trezor na izvršenje.“

Pošto se ovde radi o prihodima nastalim upotrebom javnih sredstava, LPA je nadležna da vrši povraćaj na napred opisan način, ali samo uz potvrdu nadležnog organa da sredstva nisu, odnosno neće biti iskorišćena po svojoj nameni i dokaz o uplati. Ako se ti podaci nalaze u evidenciji LPA, onda LPA odgovara za njihovu tačnost i osnovanost za povraćaj i preknjižavanje.

Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.