Na ovoj stranici SKGO objavljuje odgovore Stručne službe SKGO na pitanja koja iz lokalnih uprava dobija u vezi sa funkcionisanjem lokalne samouprave u različitim oblastima i sa primenom nadležnosti i poslova gradova i opština.
Odgovori su dati polazeći od prethodnih iskustava, uvida i gledišta Stručne službe SKGO o primeni nadležnosti lokalne samouprave, od potvrđene dobre prakse u gradovima i opštinama, kao i od iskustava saradnje SKGO sa partnerima iz republičkih institucija i različitih organizacija koje sarađuju sa lokalnim vlastima u Srbiji. Odgovori Stručne službe SKGO ne predstavljaju zvanično tumačenje primene propisa koji uređuju rad lokalnih vlasti, nego njeno mišljenje u vezi sa konkretnim pitanjem koje je postavljeno.
Baza pitanja i odgovora može se pretraživati preko pojma koje se pojavljuje u određenom pitanju ili odgovoru i preko tematskih oblasti, odnosno podtema, koje čine delove nadležnosti lokalne samouprave u Republici Srbiji.
Sve predloge i komentare u vezi sa ovim servisom možete poslati na e-mejl pitaj@skgo.org
Postavite pitanjeNa koji način je potrebno pribaviti prethodno mišljenje građana radi obrazovanja nove mesne zajednice?
Zakon o lokalnoj samoupravi u članu 73. stav 2. predviđa da „Skupština opštine, odnosno skupština grada, odlučuje uz prethodno pribavljeno mišljenje građana, o obrazovanju, području za koje se obrazuje, promeni područja i ukidanju mesnih zajednica i drugih oblika mesne samouprave“.
Pod „prethodnim pribavljanjem mišljenja građana“ se zapravo podrazumeva sprovođenje referenduma (savetodavni referendum), kako bi se videlo raspoloženje i mišljenje građana u vezi sa planiranom izmenom i dopunom odluke o mesnim zajednicama.
Dakle, pre izmene i dopune Odluke o mesnim zajednicama koja bi dovela do obrazovanja novih mesnih zajednica, odnosno promeni područja ili ukidanju mesnih zajednica i drugih oblika mesne samouprave, neophodno je prethodno sprovesti referendum. Naravno, mišljenje građana koje se pokaže na referendumu nije obavezujuće, ali svakako daje jasnu sliku o tome šta građani misle o datom predlogu.
Kako bi trebalo da budu definisana radna mesta u sportskom savezu opština? Da li su ugovori u sportskom savezu definisani nekom zakonskom regulativom?
Zakon o sportu Republike Srbije u članu 25. stav 1. navodi: „Ostala fizička lica u sistemu sporta su sportski stručnjaci koji obavljaju stručni rad iz člana 27. stav 1. ovog zakona i stručnjaci u sportu koji obavljaju druge stručne poslove u sportu, u skladu sa zakonom.“
Dalje u istom članu stav 4. navodi se: „Stručnjaci u sportu su lica drugih zanimanja koja imaju odgovarajuće obrazovanje za te vrste poslova i doprinose ostvarivanju sportskih aktivnosti i sportskih delatnosti, u skladu sa zakonom.“
U članu 31. Zakona o sportu, stav1. i 2. – „Sportski stručnjak može da zasnuje radni odnos sa organizacijom u oblasti sporta zaključenjem ugovora o radu, u skladu sa zakonom ili zaključuje ugovor o stručnom angažovanju. Sportski stručnjak zasniva radni odnos sa organizacijom u oblasti sporta zaključenjem ugovora o radu, na neodređeno vreme ili na određeno vreme najduže do pet godina.“
Sve detalje u vezi angažovanja sportskih stručnjaka i stručnjaka u sportu – ugovori, zarade i ostalo je detaljno navedeno u ovom članu zakona.
Sportski savez jedinice lokalne samouprave u skladu sa Zakonom o sportu, svojim Statutom, brojem sportskih organizacija u svom članstvu, srazmerno sredstvima koje dobija iz budžeta grada/opštine za svoj godišnji program, može definisati radna mesta u svojoj organizaciji imajući u vidu da samo deo sredstava iz svog programa može nameniti za zarade zaposlenih po ugovoru ukoliko se time ne ugrožava osnovni cilj godišnjeg programa teritorijalnog sportskog saveza. Uz sve to, i jedinica lokalne samouprave, prilikom odobravanja godišnjeg programa mora da ima u vidu značaj i obim sredstava koja bi bila namenjena na ovoj poziciji programa i da je prema potrebi prihvati ili koriguje.
Da li crkva kao obveznik poreza na imovinu, koja pored imovine koja podleže oporezivanju, poseduje i objekat za koji se porez na imovinu ne plaća shodno članu 12. st. 1. t. 3. Zakona o porezima na imovinu, prilikom podnošenja poreske prijave PPI-1 pored obrasca Prilog 2, treba da podnose i Prilog 1. sa podprilogom koji se odnosi na isti objekat, i za koji će prijaviti umanjenje poreza u tačci 6. Priloga 1? Imajući u vidu da, je članom 12. st. 1. t. 8. Zakona o porezima na imovinu propisano da se porez na imovinu ne plaća, između ostalog, i na zemljište – i to za površinu pod objektom na koji se porez plaća, osim na zemljište, da li to znači da se porez na zemljište plaća za površinu pod objektom na koji se porez ne plaća, ili zemljište „ima sudbinu“ objekta (ako se objekat ne oporezuje, ne oporezuje se ni zemljište pod objektom)?
U skladu sa odredbama člana 2. tačka 2) Zakona o računovodstvu, crkve i verske zajednice definisane su u okviru kategorije drugih pravnih lica i kao takve su obveznici primene ovog zakona samo u delu obavljanja privredne ili druge delatnosti u skladu sa propisima kojima je uređeno obavljanje tih delatnosti.
Crkve i verske zajednice, osim u delu obavljanja privredne ili druge delatnosti, izuzete su od primene zakona, u skladu sa mišljenjem Kancelarije za saradnju s crkvama i verskim zajednicama Vlade, koje je dostavljeno u postupku izrade zakona i tiče se Ustavom i zakonom (Zakon o crkvama i verskim zajednicama) zagarantovane autonomije crkava i verskih zajednica.
Naime, odredbama člana 11. stav 2. i člana 44. stav 1. Ustava Republike Srbije („Službeni glasnik RS“, broj 98/06) propisano je da su crkve i verske zajednice odvojene od države, dok je članom 44. stav 2. predviđeno da su crkve i verske zajednice slobodne da samostalno uređuju svoju unutrašnju organizaciju, verske poslove, da javno vrše verske obrede, da osnivaju verske škole, socijalne i dobrotvorne ustanove i da njima upravljaju, u skladu sa zakonom.
Napominjemo da je Zakonom o crkvama i verskim zajednicama („Službeni glasnik RS“, broj 36/06), članom 26. stav 2. izričito propisano da crkve i verske zajednice samostalno upravljaju svojom imovinom i novčanim sredstvima, u skladu sa sopstvenim autonomnim propisima čime je zakonodavac isključio mogućnost da se zakonom uredi računovodstvo, odnosno čime je jasno utvrdio smisao, suštinu i obim autonomije crkava i verskih zajednica u pogledu upravljanja novčanim sredstvima, a samim tim i računovodstva čiji bi predmet bila ta sredstva.
Navedena odredba (član 2. tačka 2) Zakona o računovodstvu, odnosi se npr. na crkve i verske zajednice koje koriste nepokretnosti u svojini radi obavljanja privredne ili druge delatnosti, u skladu sa propisima kojima je uređeno obavljanje tih delatnosti, i u tom slučaju su obavezne da vode poslovne knjige u skladu sa ovim zakonom, odnosno odgovarajućim pravilima utvrđenim za kategoriju drugih pravnih lica.
Prema navedenom poresku prijavu za utvrđivanje poreza na imovinu na obrasci PPI 2, između ostalih, podnose fizička lica i druga lica koja ne vode poslovne kjnige u skladu sa propisima Republike Srbije. Pravna lica koja vode poslovne knige-za imovinu koja im služi za obavljanje delatnosti, za utvrđivanje poreza na imovinu podnose poresku prijavu na obrascu PPI 1.
Da li se radnicima koji su prešli da rade iz ustanove čija je delatnost sportska u ustanovu čija je delatnost iz oblasti kulture (osnivač obe ustanove je isti, a to je opština), imaju pravo na računanje ukupnog minulog rada kod oba poslodavca, ili samo kod trenutnog poslodavca sa kojim imaju zaključen ugovor o radu? Takođe, potrebno je i tumačenje člana 5. Zakona o platama u državnim organima i javnim službama i to, a koji predviđa pod kojoim uslovima zaposlenom pripada dodatak na platu.
Kao što je navedeno u članu 2. Zakona o platama u državnim organima i javnim službama plate izabranih, imenovanih i postavljenih lica i zaposlenih iz člana 1. ovog zakona utvrđuju se na osnovu: osnovice za obračun plata, koeficijenta, dodatka na platu i obaveza koje zaposleni plaća po osnovu poreza i doprinosa za obavezno socijalno osiguranje iz plate, u skladu sa zakonom.
Članom 5. istog zakona predviđeno je, između ostalog, da dodatak na platu pripada zaposlenom za vreme provedeno u radnom odnosu (minuli rad) - u visini od 0,4 % od osnovice, za svaku punu godinu rada ostvarenu u radnom odnosu kod poslodavca, u smislu člana 1. ovog zakona.
Član 1. Zakona o platama u državnim organima i javnim službama predviđa da se plate po ovom zakonu utvrđuju, između ostalih, i za zaposlene u javnim službama koje se finansiraju iz budžeta Republike, autonomne pokrajine i jedinica lokalne samouprave.
S obzirom da i ustanova za sport i ustanova za kulturu čiji je osnivač jedinica lokalne samouprave jesu javne službe u smislu člana 1. Zakona o platama u državnim organima i javnim službama, minuli rad će se računati za ukupan radni staž u ove dve ustanove.
Radi se o zaposlenom koji je imaradni odnos na neodređeno vreme i raspoređen je u zvanje savetnika i ima više od 5 godina radnog iskustva sa visokom stručnom spremom (240 ESPB) na istom radnom mestu, ali je broj samostalnih savetnika u lokalnoj samoupravi ograničen na 20% od ukupnog broja zaposlenih. Da li je, u konkretnom slučaju, moguća promena koeficijenta u istom zvanju?
Što se tiče utvrđivanja plate zaposlenih u JLS, do početka primene Zakona o platama službenika i nameštenika u organima autonomne pokrajine i jedinice lokalne samouprave, nastavljaju da se primenjuju postojeći propisi, odnosno Zakon o platama u državnim organima i javnim službama i Uredba o koeficijentima za obračun i isplatu plata imenovanih i postavljenih lica i zaposlenih u državnim organima. Visina koeficijenta i dodatnih koeficijenata, kao i uvećanja koeficijenata, koji su utvrđeni navedenom Uredbom, korespondira sa složenošću i odgovornošću poslova koji se obavljaju u odgovarajućim zvanjima.
S tim u vezi, do izmene u visini osnovnog koeficijenta koji se vezuju za zvanje službenika, kao i dodatnog koeficijenta koji se vezuje takođe za zvanje, može doći ukoliko službenik bude raspoređen, odnosno premešten na radno mesto na kome se poslovi obavljaju u drugom zvanju koje podrazumeva drugačiju složenost i odgovornost poslova.