Na ovoj stranici SKGO objavljuje odgovore Stručne službe SKGO na pitanja koja iz lokalnih uprava dobija u vezi sa funkcionisanjem lokalne samouprave u različitim oblastima i sa primenom nadležnosti i poslova gradova i opština.
Odgovori su dati polazeći od prethodnih iskustava, uvida i gledišta Stručne službe SKGO o primeni nadležnosti lokalne samouprave, od potvrđene dobre prakse u gradovima i opštinama, kao i od iskustava saradnje SKGO sa partnerima iz republičkih institucija i različitih organizacija koje sarađuju sa lokalnim vlastima u Srbiji. Odgovori Stručne službe SKGO ne predstavljaju zvanično tumačenje primene propisa koji uređuju rad lokalnih vlasti, nego njeno mišljenje u vezi sa konkretnim pitanjem koje je postavljeno.
Baza pitanja i odgovora može se pretraživati preko pojma koje se pojavljuje u određenom pitanju ili odgovoru i preko tematskih oblasti, odnosno podtema, koje čine delove nadležnosti lokalne samouprave u Republici Srbiji.
Sve predloge i komentare u vezi sa ovim servisom možete poslati na e-mejl pitaj@skgo.org
Postavite pitanjePotrebno je pojašnjenje u vezi zapisnika o kancelarijskoj kontroli prilikom vršenja otpisa/pripisa poreskog dugovanja sa pravnog prethodnika na pravnog sledbenika, kao i uopšte iskustva sa primenom Zakona o inspekcijskom nadzoru.
Poreska inspekcija u inspekcijskom nadzoru (poreskoj kontroli) pre svega primenjuje poseban zakon - Zakon o poreskom postupku i poreskoj administraciji, zatim Zakon o inspekcijskom nadzoru - kao opšti sistemski zakon kojim se uređuje inspekcijski nadzor i Zakon o opštem upravnom postupku.
Zakonom o poreskom postupku i poreskoj administraciji uređen je postupak utvrđivanja, naplate i kontrole javnih prihoda, prava i obaveze poreskih obveznika, registracija poreskih obveznika i poreska krivična dela i prekršaji, što ga čini posebnim zakonom u odnosu na Zakon o inspekcijskom nadzoru u vezi sa odredbama kojima se uređuju poreska kontrola i poreska inspekcija. Članom 3. st. 1, 2. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji uređen je odnos ovog zakona prema drugim zakonim i to tako da ako je drugim zakonom pitanje iz oblasti koju uređuje ovaj zakon uređeno na drugačiji način, primenjuju se odredbe ovog zakona, ako ovim zakonom nije drukčije propisano, poreski postupak se sprovodi prema načelima i u skladu i sa odredbama zakona kojima se uređuje opšti upravni postupak.
Članom 4. Zakona o inspekcijskom nadzoru propisano je da se, u postupku inspekcijskog nadzora koji proističe iz posebnih zakona, neposredno primenjuju odredbe posebnog zakona, ako je u određenoj oblasti inspekcijski nadzor tim zakonom uređen drugačije. Međutim neposredna primena odredaba ovih posebnih zakona i propisa ne može isključiti ili ograničiti neposrednu primenu odredaba Zakona o inspekcijskom nadzoru kojima se uređuju pitanja inspekcijskog nadzora koja nisu uređena posebnim zakonom, u ovom slučaju Zakonom o poreskom postupku i poreskoj administraciji.
Prema navedenom, na pitanja koja su drugačije uređena u Zakonu o poreskom postupku i poreskoj administraciji u odnosu na Zakon o inspekcijskom nadzoru primenjuju se odredbe Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji, kao posebnog zakona. Na pitanje koje je u Zakonu o poreskom postupku i poreskoj administraciji delimično drugačije uređeno u odnosu na Zakon o inspekcijskom nadzoru primenjuju se odredbe Zakon o poreskom postupku i poreskoj administraciji i delu u kome je pitanje drugačije uređeno, a u preostalom delu Zakon o inspekcijskom nadzoru. Na pitanja koja u Zakonu o poreskom postupku i poreskoj administraciji nisu uređena neposeredno se primenjuje Zakon o inspekcijskom nadzoru. Kada određeno pitanje nije uređeno ni Zakonom o poreskom postupku i poreskoj administraciji ni Zakonom o inspekcijskom nadzoru, primeniće se odredbe Zakona o opštem upravnom postupku, kao zakonu kojim se na opšti način uređuje upravni postupak.
U postupku kancelarijske kontrole poreskom obvezniku, nadziranom subjektu, nije potrebno dostavljati obaveštenje o predstojećem inspekcijskom nadzoru. Članom 119. stav 3. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji propisano je da postupak kancelarijske kontrole počinje danom dostavljanja poziva iz člana 121. stav 1. ovog zakona, kojim je propisano da je poreski obveznik dužan da na poziv Poreske uprave, neposredno ili preko poreskog punomoćnika, učestvuje u daljem postupku kancelarijske kontrole i da pruži tražena objašnjenja i dokumentaciju u roku koji odredi Poreska uprava. Obaveštenje o predstojećem inspekcijskom nadzoru iz člana 17. Zakona o inspekcijskom nadzoru i poziv za kancelarijsku kontrolu iz člana 119. stav 3. a u vezi sa članom 121. stav 1. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji su oblici istog pravnog instituta – poziva, koji je uređen i članom 110. Zakona o opštem upravnom postupku. U skladu sa redosledom primene zakona i materiji koju uređuju, obaveštenje o predstojećem inspekcijskom nadzoru iz člana 17. Zakona o inspekcijskom nadzoru predstavlja poseban oblik poziva iz člana 110. Zakona o opštem upravnom postupku, a poziv za kancelarijsku kontrolu iz člana 119. stav 3. a u vezi sa članom 121. stav 1. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji čini poseban oblik obaveštenja iz Zakona o inspekcijskom nadzoru.
Zapisnik o poreskoj kontroli je poreski akt u skladu sa članom, 34. stav 1. Zakona o poreskom postupku i poreskoj adminisraciji
Zapisnikom o kancelarijskoj kontroli ne mogu se naložiti mere za otklanjanje nezakonitosti, odnosno nepravilnosti, koje se nalažu prema članu 27. stav 1. Zakona o inspekcijskom nadzoru. Naime, članom 122. stav 4. ZPPPA propisano je da poreski organ - na osnovu zapisnika - donosi rešenje. Donošenje rešenja predstavlja, dakle, zakonsku obavezu (dužnost), a ne ovlašćenje (pravo), u kom slučaju bi postojao pravni prostor za primenu člana 27. stav 1. Zakona o inspekcijskom nadzoru i nalaganje mera za otklanjanje nezakonitosti-nepravilnosti zapisnikom.
Na osnovu navedenog, zapisnik o kancelarijskoj kontroli koje se sačinjva sa predmetom kontrole koja se definiše u skladu sa konkretnom poreskom situacijom u svemu se sačinjava prema ZPPPA. Na osnovu činjeničnog stanja koje će se konstatovati u zapisniku doneće se rešanja na osnovu kojih će se izvršiti knjiženja u poreskom računovodstvu.
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.
Krajem 2017. godine izdato je oko 2000 opomena za plaćanje poreskog duga. U vezi većeg broja opomena obveznici su dolazili neposredno da rasprave sporna pitanja, jedan deo njih je podneo zahtev za odlaganje plaćanja poreskog duga, a nekoliko obveznika je podnelo pisane zahteve u formi žalbi, prigovora i izjašnjenja na opomene. S obzirom na činjenicu da opomena nije upravno-pravni akt, pa protiv nje nije moguće uložiti pravni lek, kako postupiti u tim slučajevima ? U najvećem broju tih podnesaka obveznici se pozivaju na zastarelost potraživanja, a u ostalim smatraju da su platili dug ranije i da nisu dužni.
Opomena za plaćanje poreza, kao deo redovne naplate javnih prihoda, uređena je odredbama člana 71. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji.
Poreskom obvezniku koji u celosti ili delimično, nije o dospelosti platio porez, odnosno sporedno poresko davanje osim u slučaju iz člana 74. stav 7. tačka 1) nadležni poreski organ će poslati opomenu o vrsti i iznosu poreza, odnosno sporednih poreskih davanja dospelih za naplatu, u roku od 30 dana od dana dospelosti, kojom mu nalaže da dospeli iznos plati odmah, a najkasnije u roku od pet dana od dana prijema opomene, sa obračunatom kamatom od dana izdavanja opomene do dana uplate dospelog poreza, odnosno sporednih poreskih davanja.
Izdavanjem opomena poreski obveznici se obaveštavaju o stanju duga kako bi izmirili svoje neizmirene obaveze, s obzirom da veliki broj obveznika, na osnovu dostavljenih poreskih rešenja o utvrđivanju obaveza, ne izvrši plaćanja u propisanim rokovima.
Zakonodavac je institutom opomene omogućio poreskom obvezniku da u produženom roku iz opomene plati dospeli a neplaćeni iznos poreske obaveze iako je zakonski rok za njegovo plaćanje istekao, ali sa obračunatom kamatom od dana izdavanja opomene do dana uplate dospele poreske obaveze.
Ovom zakonskom odredbom je stvoren pravni osnov kojim se omogućava poreskom obvezniku da učestvuje u postupku pre pokretanja postupka prinudne naplate i u roku od pet dana od dana prijema opomene sa nadležnim poreskim odeljenjem raspravi sporna pitanja u vezi vrste i iznosa dospele a neplaćene poreske obaveze. Ako poreski obveznik ne iskoristi pomenuto pravo, pretpostavka je da se složio sa iznosom i vrstom poreskog duga iz opomene, pa nema pravo da sporna pitanja vezana za iznos i vrstu poreza ističe u žalbi protiv rešenja o određivanju prinudne naplate.
Takođe, uvođenjem opomene kao zakonskog rešenja daje se mogućnost poreskom obvezniku da nadležnoj lokalnoj poreskoj administraciji podnese zahtev za odlaganje plaćanja dugovanog poreza, u kom slučaju se, saglasno odredbama člana 77. stav 5. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji, neće doneti rešenje o prinudnoj naplati ako je zahtev za odlaganje plaćanja podnet u roku iz člana 71. stav 1. ovog Zakona, dok se ne odluči po zahtevu za odlaganje.
Ukoliko se posle izdavanja i dostavljanja opomene konstatuje greška u obračunu poreske obaveze ili knjiženju uplata, na osnovu primedbi poreskog obveznika što ima za posledicu nižu poresku obavezu, vrši se ispravka greške i ako poreski obveznik i posle toga ne uplati dospelu poresku obavezu izdaje se i dostavlja nova opomena poreskom obvezniku, dakle opomena sa usaglašenim stanjem duga, koji će biti predmet prinudne naplate.
Na osnovu navedenog pouka, poreskom obvezniku, koja je sastavni deo opomene daje pravo poreskom obvezniku da u propisanom roku raspravi sporna stanja na svojim karticama izvornih javnih prihoda. Nije od uticaja na postupanje LPA da li je taj podnesak naslovljen kao “žalba” ili “prigovor” (član 58. Zakona o opštem upravnom postupku) obaveza je da se postupi po svim iznetim navodima koji su iz nadležnosti LPA i na taj način izvrši usaglašavanje stanja, odnosno na taj način će se raspraviti sporna pitanja u vezi vrste i iznosa poreza odnosno sporednih poreskih davanja za koje je poreskom obvezniku data opomena. Takođe, članom 24. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji propisano je i pravo poreskom obvezniku da u pismenom obliku dobije odgovor na pitanje koje je u takvom obliku postavio Poreskoj upravi a tiče se njegove poreske situacije.
Prema navedenom, obaveza je da postupite po svakom podnetom podnesku, raspravite sporna pitanja, donesete potrebna akta u postupku i na taj način usaglasite stanja, pre otpočinjanja postupka prinudne naplate imajući u vidu da se postupak prinudne naplate vrši za dug koji je nesporno utvrđen.
Po samom prigovoru na opomenu u kom se ne navode neki posebni zahtevi, odgovara se obaveštenjem (npr. obveznik se žali da nema novca da plati dug, da je utvrđena obaveza poreza previsoka, da je svoje obaveze izmirio ranije i sl.)
Ukoliko je u prigovoru naveden neki poseban zahtev (npr. zahtev za zastarelost), u tom slučaju se donosi rešenje, pošto se rešenjem odlučuje o pravima obveznika.
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.
Kako tačno utvrditi ko ima pravo na samooporezivanje kod poreza na imovinu pravnih lica i šta preduzeti u slučaju netačnih poreskih prijava? Da li se može doneti rešenje unazad pet godina ili nе?
Obveznik koji vodi poslovne knjige u smislu oporezivanja porezom na imovinu, jeste:
Navedena lica su obveznici poreza na imovinu ako su na nepokretnosti koje je na teritoriji Republike Srbije imaoci prava, korisnici ili držaoci nepokretnosti koja je predmet oporezivanja.
Obveznikom koji vodi poslovne knjige od 1.1.2014, smatra se, recimo i:
S druge strane fizičko lice koje ostvaruje prihod od poljoprivrede, a nema status preduzetnika, nema ni obavezu da vodi poslovne knjige, pa stoga nema ni obavezu samooporezivanja za nepokretnosti za koje je obveznik poreza na imovinu.
Od 1. januara 2014. godine propisano je samooporezivanje za obveznike koji vode poslovne knjige, što znači da ovi obveznici imaju obavezu da sami utvrde, prijave i plate porez na imovinu u zakonom propisanim rokovima.
U postupku kontrole prijema i obrade poreske prijave, kao inicijalne faze kancelarijske kontrole, proverava se:
Nakon prijema formalno ispravnih i matematički tačnih poreskih prijava, dalje se, u skladu sa odredbama Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji, može vršiti kancelarijska ili terenska kontrola ispravnosti poreske prijave koju obavlja poreski inspektor.
Poreska kontrola se može vršiti i retroaktivno, u skladu sa odredbama o zastarelosti.
Za period od 1.1.2014. godine od kada važi samooporezivanje, kod utvrđenih nepravilnosti u postupku kontrole se donosi rešenje kojim se utvrđuje porez koji nije pravilno utvrđen poreskom prijavom i pripadajuća kamata na taj neutvrđeni porez, s obzirom da su kod samooporezivanja rokovi utvrđivanja i plaćanja propisani zakonom.
Za period do 31.12.2013. godine, kada se obaveza utvrđivala rešenjem LPA, može se u postupku kontrole utvrditi razlika poreza, ali se u tom slučaju ne može utvrditi kamata, s obzirom da obaveza po zakonu dospeva 15 dana od dana prijema rešenja.
U praksi, LPA kada utvrde da je poreska prijava PPI-1 netačno popunjena, u smislu suštinske greške, pozivaju obveznika da sam podnese ispravnu poresku prijavu, kao izmenjenu prijavu (na šta ima pravo po zakonu), kako ne bi sprovodili postupak kontrole, što je brže i lakše. Pri tom se obvezniku ukaže i na prekršajnu odgovornost zbog netačnih podataka u poreskoj prijavi. Ako se radi o izmenjenoj prijavi za tekuću godinu tada se izmenjena poreska prijava knjiži sa zakonskim rokovima dospeća. Ali ako se izmenjena poreska prijava podnosi za prethoden godine, tada inspektor treba da u postupku kancelarijske kontrole obračuna kamatu od dana dospeća propisanih zakonom, do dana podnošenja izmenjene poreske prijave, i tu kamatu utvrdi rešenjem u kontroli.
Ali ako obveznik neće sam da podnese izmenjenu poresku prijavu tada se neprijavljeni porez mora utvrditi u postupku kontrole.
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.
Vlasnik kuće je zaključio ugovor o zakupu porodične stambene zgrade sa ćerkom. Da li je on/ona u obavezi da plaća porez na imovinu?
Odredbama člana 2. Zakona o porezima na imovinu uređen je predmet oporezivanja. Od 1. januara 2014. godine predmet oporezivanja porezom na imovinu su nepokretnosti koje se nalaze na teritoriji Republike Srbije na kojima je konstituisano, između ostalog, pravo svojine i pravo zakupa stana ili stambene zgrade u korist fizičkih lica, u skladu sa zakonom kojim je uređeno stanovanje, odnosno socijalno stanovanje, odnosno zakonom kojim su uređene izbeglice, za period duži od jedne godine ili na neodređeno vreme. Istim članom zakona uređeno je da kada je na nepokretnosti konstituisano neko drugo pravo, državina ili korišćenje, onda se porez plaća na to pravo, državinu ili korišćenje, a ne na pravo svojine.
Prema odredbama Zakona o stanovanju i održavanju zgrada, koji se primenjuje od 2017. godine, zakupac na neodređeno vreme stana, koji je to pravo stekao u skladu sa zakonom, odnosno po sili zakona i stan koristi po pravnom osnovu koji može biti: ugovor o zakupu stana i/ili odluka nadležnog organa, odnosno pravosnažno sudsko rešenje koje zamenjuje ugovor o zakupu stana, stiče svojstvo zakupca stana na neodređeno vreme.
U skladu sa Zakonom o porezima na imovinu, predmet oporezivanja je zakup stana ili stambene zgrade konstituisan u korist fizičkog lica, za priod duži od jedne godine ili na neodređeno vreme.
Kada je zakup stana ili stambene zgrade, u skladu sa zakonom kojim je uređeno stanovanje, ugovoren na vreme kraće od jedne godine, oporezivo pravo je pravo svojine, što znači da je poreski obveznik vlasnik stana ili stambene zgrade.
Po Zakonu o stanovanju koji je bio na snazi u vreme kada su pisane odredbe Zakona o porezima na imovinu, zakup stana ili stambene zgrade koji nema karakter zakupa po propisima o stanovanju, već je obligacionog karaktera, nije bio oporezivo pravo za porez na imovinu, već oporezivo pravo je pravo svojine i obveznik poreza na imovinu je vlasnik nepokretnosti.
S obzirom da je novi Zakon o stanovanju uredio da i ugovoreni (obligacioni) zakup jeste zakup u skladu sa zakonom kojim je uređeno stanovanje,
Da je u ugovoru navedeno da zakupac treba da podnese poresku prijavu, tada postoji pravni osnov da se porez na imovinu utvrdi zakupcu, jer je ugovor sačinjen u 2017. godini, nakon stupanja na snagu odredbi novog Zakona o stanovanju.
Napominjemo da odredbe Zakona o porezima na imovinu nisu usklađene sa ovim promenama Zakona o stanovanju iz razloga što Zakon o porezima na imvoinu nije ni menjan u ovom periodu, tako da je došlo do neusaglašenosti dva zakona. Očekujemo da će kod prve izmene Zakona o porezima an imovinu biti propisano da oporezivo pravo bude samo pravo zakupa za neprofitne zakupnine 8što je starim Zakonom o stanovanju i bilo uređeno).
O ovome treba da vodite računa, da nakon izmene zakonskih odredbi znate gde treba da promenite poreskog obveznika.
Zbog svega navedenog preporuka je da se gde god je to moguće, poreska obaveza ne prebacuje na zakupca u slučajevima obligacionog zakupa koji traje duže od 1 godine ili ako se i prebaci obaveza na zakupca da se to negde evidentira da bi se nakon izmene zakona to moglo lako korigovati.
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.
Kojom odredbom je regulisana promena adrese prebivališta obveznika? Da li je poreski obveznik u obavezi da sam prijavi promenu adrese prebivališta LPA? Konkretno, poreski obveznik je kupio stan i pri podnošenju poreske prijave nije priložio ličnu kartu sa izmenjenom adresom već sa prethodnom. Rešenje je obračunato na staru adresu i obveznik nije dobio 50% popusta. Podneo je žalbu gde traži izmenu rešenja jer je naknadno promenio adresu prebivališta.
Оdrеdbаmа člаnа 34. Zаkоnа o porezima na imovinu prоpisаni su rоkоvi i оbаvеzа pоdnоšеnjа pоrеskih priјаvа, izmеđu оstаlоg i zа оbvеznikе kојi nе vоdе pоslоvnе knjigе. Zа imоvinu kојu stеknе, zаpоčnе ili prеstаnе dа kоristi u tоku gоdinе, ili mu pо drugоm оsnоvu nаstаnе ili prеstаnе pоrеskа оbаvеzа, оbvеznik pоrеzа nа imоvinu pоdnоsi pоrеsku priјаvu u rоku оd 30 dаnа оd dаnа nаstаnkа tаkvе prоmеnе.
Zа imоvinu zа kојu је pоdnео pоrеsku priјаvu, оbvеznik kојi nе vоdi pоslоvnе knjigе dužаn је dа pоdnеsе pоrеsku priјаvu dо 31. јаnuаrа pоrеskе gоdinе-аkо је nа tој imоvini dоšlо dо prоmеnа оd uticаја nа visinu pоrеskе оbаvеzе о kојimа nisu sаdržаni pоdаci о pоdnеtој priјаvi.
Odredbama člana 33. Zakona o porezima na imovinu propisano je da promene u toku poreske godine od značaja za visinu obaveze po osnovu poreza na imovinu ne utiču na utvrđivanje poreske obaveze za tu godinu, osim u slučaju iz člana 12. stav 3. ovog zakona koji se odnosi na nepokretnosti koje se trajno daju drugim licima radi ostvarivanja prihoda.
Dokazivanje u poreskom postupku propisano je odredbama člana 51. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji i to tako da teret dokaza snosi poreski obveznik za činjenice od uticaja na smanjenje ili ukidanje poreza.
Prema odredbi člana 13. st. 1. i 2. Zakona o porezima na imovinu, utvrđeni porez na prava iz člana 2. Zakona na zgradi ili stanu u kojem stanuje obveznik umanjuje se za 50%, a najviše 20.000 RSD. Ako na jednoj zgradi ili stanu ima više obveznika, pravo na umanjenje utvrđenog poreza ima svaki obveznik koji u toj zgradi ili stanu stanuje, u visini srazmernoj njegovom udelu u pravu na toj zgradi ili stanu u odnosu na iznos za koji se porez umanjuje, u skladu sa stavom 1. ovog člana.
Dakle, primenom člana 13. st. 1. i 2. Zakona o porezima na imovinu, pravo na poreski kredit – umanjenje utvrđenog poreza na imovinu, za 50% a najviše 20.000 RSD, ima poreski obveznik, ako su kumulativno ispunjeni sledeći uslovi:
Da li obveznik stanuje u zgradi ili stanu za koju se utvrđuje i plaća porez na imovinu faktičko je pitanje koje u svakom konkretnom slučaju ceni nadležni organ jedinice lokalne samouprave, na osnovu pruženih dokaza.
Zakonom o prebivalištu i boravištu građana uređeno je, između ostalog, i prijavljivanje i odjavljivanje prebivališta kao i nadležnost i način vođenja odgovarajućih evidencija, pri čemu je prebivalište mesto u kome se građanin nastanio sa namerom da u njemu stalno živi, odnosno mesto u kome se nalazi centar njegovih životnih aktivnosti, profesionalnih, ekonomskih, socijalnih i drugih veza koje dokazuju njegovu trajnu povezanost s mestom u kome se nastanio, a boravište je mesto u kome građanin privremeno boravi van mesta svog prebivališta duže od 90 dana, pa nema osnova da obveznik ostvari pravo na poreski kredit iz člana 13. st. 1. i 2. Zakona o porezima na imovinu za zgradu ili stan u kojoj nije prijavio prebivalište.
Akо pоrеski оbvеznik u tеkućој gоdini оtpоčnе dа stаnuје odnosno dostavi dokaz da stanuje u predmetnoj zgradi, odnosno stanu zа kојi u tеkućој gоdini niје imао prаvо nа pоrеski krеdit јеr u njеmu niје stаnоvао (dokaz: dostavljena kopija lične karte kao dokaz o prebivalištu), tu prоmеnu priјаvlјuје do 31. januara poreske godine za koju će mu se i utvrditi pravo na poreski kredit, zato što promene u toku poreske godine od značaja za visinu obaveze po osnovu poreza na imovinu ne utiču na utvrđivanje poreske obaveze za tu godinu. (član 33. Zakona o porezima na imovinu). Prema navedenom, ne možete menjati utvrđenu obavezu za poreske godinu kada vam poreski obveznik dostavi u toku godine dokaz da stanuje na predmetnoj adresi (promena prebivališta). Pravo na poreski kredit poreski obveznik će ostvariti u sledećoj godini.
Još jednom napominjemo da ne postiji obaveza dokazivanja u postupku utvrđivanja obaveze činjenice koje su od uticaja na smanjenje poreske obaveze (član 51. ZPPPA).
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.