Zakon o rodnoj ravnopravnosti propisuje obavezu organa javne vlasti (i poslodavaca), koji imaju više od 50 zaposlenih i radno angažovanih lica da svojim godišnjim planom/programom rada odrede posebne mere za ostvarivanje i unapređivanja rodne ravnopravnosti u svom radnom okruženju (član 15. st. 1. Zakona o rodnoj ravnopravnosti). Saglasno tome, svaki organ JLS, a ne samo Opštinska/Gradska uprava, pod uslovom da ima više od 50 zaposlenih i radno angažovanih lica, u obavezi je da svojim godišnjim planom/programom rada odredi posebne mere. Te posebne mere su ciljane mere koje organ JLS preduzima radi ostvarivanja i unapređivanja rodne ravnopravnosti, a koje će to konkretne mere biti, zavisi od prethodne ocene stanja u vezi sa položajem žena i muškaraca u organu. Plan kojim su utvrđene mere za ostvarivanje i unapređivanje rodne ravnopravnosti donosi rukovodilac organa JLS. 

Kada je reč o evidenciji o ostvarivanju rodne ravnopravnosti, svaki organ JLS dužan je da evidentira podatke o zaposlenima i radno angažovanim licima, i to na Obrascu br. 1, koji je utvrđen Pravilnikom o vođenju evidencije i izveštavanju o ostvarivanju rodne ravnopravnosti („Službeni glasnik RS“, broj 67/2022 ).

U krug zaposlenih saglasno čl. 3. Zakona o zaposlenima u autonomnim pokrajinama i jedinicama lokalne samouprave ("Službeni glasnik RS", br. 21/2017, 113/2017 - dr. zakon, 95/ 2021), spadaju funkcioneri koji na osnovu zakonom ili pokrajinskim propisom utvrđene obaveze ili ovlašćenja, imaju obavezu, odnosno koriste pravo da budu na stalnom radu, odnosno zasnivaju radni odnos radi vršenja dužnosti, kao i službenici i nameštenici. Saglasno tome, svi koji su na stalnom radu u organu, odnosno koji su zasnovali radni odnos u organu radi vršenja dužnosti ulaze u sastav zaposlenih u organu, u odnosu na koje se vodi evidencija i na Obrascu br. 1. podnosi izveštaj nadležnom ministarstvu, u skladu sa Pravilnikom o vođenju evidencije i izveštavanju o ostvarivanju rodne ravnopravnosti („Službeni glasnik RS“, broj 67/2022).  

U krug radno angažovanih lica spadaju, saglasno članovima 197-202. Zakona o radu („Službeni glasnik RS“, br. 24/2005, 61/2005, 54/2009, 32/2013, 75/2014, 13/2017 - odluka US, 113/2017 i 95/2018 - autentično tumačenje), lica koja obavljaju rad van radnog odnosa, po osnovu ugovora o privremenim i povremenim poslovima, ugovora o delu, ugovora o stručnom osposobljavanju i usavršavanju ili ugovora o dopunskom radu. 

Što se tiče lica zaduženog za rodnu ravnopravnost, njega je dužan da odredi svaki organ javne vlasti koji ima više od 50 zaposlenih i radno angažovanih lica (čl. 64. st 1. Zakona o rodnoj ravnopravnosti). To podrazumeva i odgovarajuću izmenu i dopunu akta o unutrašnjem uređenju i sistematizaciji radnih mesta. 

Lice zaduženo za rodnu ravnopravnost u Opštinskoj/Gradskoj upravi imenuje rukovodilac Opštinske/Gradske uprave.

Predlog za utvrđivanje javnog interesa podnosi korisnik eksproprijacije.

Ukoliko je vaša opština korisnik eksproprijacije predlog treba da podnese Opštinski pravobranilac koji zastupa interese opštine u ovakvim predmetima. 

Za opštine koje nemaju formirano opštinsko pravobranilaštvo predlog podnosi Predsednik opštine. 

Predlog se podnosi Vladi RS, a preko Ministarstva građevinarstva, saobraćaja i infrastrukture koje Ministartsvo kasnije priprema rešenje kojim se utvrđuje javni interes za predmetnu izgradnju, u skladu sa Zakonom o posebnim postupcima radi realizacije projekata izgradnje i rekonstrukcije linijskih infrastrukturnih objekata od posebnog značaja za RS. 

Svaki zahtev koji dođe u Ministarstvo biće prosleđen nadležnom sektoru za te poslove saglasno njihovom aktu o sistematizaciji i opisu poslova pojedinačnih sektora. 

Sektor za prostorno planiranje i urbanizam Ministarstva građevinarstva, saobraćaja i infrastrukture je nadležan za ocenu planskih akata i daje pozitivno mišljenje na predloge za utvrđivanje javnog interesa koji su podneti redovnim putem na osnovu Zakona o eksproprijaciji.

Prema članu 7. stav 4. Zakona o porezima na imovinu, za objekte u kojima su smešteni proizvodni pogoni prerađivačke industrije koji se koriste za obavljanje te delatnosti, poreska osnovicu čini vrednost nepokretnosti koju predstavlja vrednost iskazana u poslovnim knjigama na poslednji dan poslovne godine obveznika (u daljem tekstu: knjigovodstvena vrednost) u tekućoj godini. Prema stavu 5. ovog člana, za nepokretnosti iz stava 4. ovog člana koje obveznik u poslovnim knjigama iskazuje posebno od vrednosti pripadajućeg zemljišta, osim eksploatacionih polja, osnovicu poreza na imovinu čini zbir knjigovodstvenih vrednosti objekata i vrednosti pripadajućih zemljišta koje su utvrđene u skladu sa stavom 3. ovog člana. Prema stavu 13 istog člana, proizvodnim pogonima prerađivačke industrije smatraju se (nadzemni i podzemni) objekti koji su namenjeni za obavljanje proizvodnje u delatnosti koja je klasifikovana kao prerađivačka industrija, u skladu sa zakonom kojim se uređuje klasifikacija delatnosti.

Članom 7. stav 10. Zakona o porezima na imovinu propisano je da za nepokretnost iz st. 1. i 8. ovog člana i člana 7a stav 6. Zakona o porezima na imovinu, za eksploataciona polja i za objekte iz člana 7. stav 5. ovog zakona, koju obveznik koji vodi poslovne knjige izgradi, stekne, ili mu po drugom osnovu nastane poreska obaveza u toku godine za koju se utvrđuje porez na imovinu (u daljem tekstu: poreska godina) ili u tekućoj godini nakon početka poslovne godine obveznika koja je različita od kalendarske, osnovica poreza na imovinu za tu godinu je njena nabavna vrednost iskazana u poslovnim knjigama obveznika, a za naredne godine utvrđuje se primenom st. 1. do 9. i stava 12. ovog člana.
Znači, nabavna vrednost ne čini osnovicu poreza na imovinu za sve nepokretnosti obveznika koji vode poslovne knjige, za koje poreska obaveza nastane u toku poreske godine, već samo za nepokretnosti za koje, principijelno, osnovicu čini knjigovodstvena vrednost, uključujući i fer vrednost (npr. za objekte u kojima su smešteni proizvodni pogoni prerađivačke industrije koji se koriste za obavljanje te delatnosti, za skladišne i stovarišne objekte, za objekte za proizvodnju gasa, za objekte za tretman i odlaganje otpada...). Za ostale nepokretnosti obveznika koji vode poslovne knjige za koje poreska obaveza nastane u toku godine poreska osnovica se utvrđuje primenom elemenata propisanih zakonom, za srazmerni deo poreske godine počev od nastanka poreske obaveze.

Ukoliko je poreski obveznik stekao objekte koji su bili namenjeni obavljanju prerađivačke delatnosti, a koji se sada ne mogu smatrati objektima u kojima su smešteni proizvodni pogoni prerađivačke industrije koji se koriste za obavljanje te delatnosti, tada obveznik u godini nastanka poreska obaveze nema pravo da poresku osnovicu prijavi po nabavnoj, odnosno knjigovodstvenoj vrednosti, jer ne ispunjava propisane uslove iz člana 7. stav 4. i stav 10. Zakona o porezima na imovinu. Što se tiče prava na poreska oslobođenje, poreski obveznik u svojoj poreskoj prijavi mora iskazati osnov za poresko oslobođenje iz člana 12. Zakona o porezima na imovinu, pri čemu se u postupku poreske kontrole od obveznika mogu zahtevati odgovarajući dokazi o tome da li su ispunjeni uslovi za ostvarivanje prava na poresko oslobođenje.

Članom 4. Uredbe o ocenjivanju službenika ("Sl. glasnik RS", br. 2/2019) predviđeni su izuzeci od ocenjivanja, odnosno da se ne ocenjuje službenik koji je u periodu za ocenjivanje radio manje od šest meseci bez obzira na razlog, ni službenik koji je zasnovao radni odnos na određeno vreme. U period od šest meseci iz stava 1. ovog člana ne ulazi vreme u kojem je službenik bio odsutan sa rada zbog korišćenja prava na godišnji odmor. U ovom konkretnom slučaju se nisu stekli uslovi da službenik bude izuzet od ocenjivanja za 2022. godinu jer je službenik radio tokom celog ciklusa za ocenjivanje.

Treba spomenuti i da je shodno članu 25. iste uredbe predviđeno da ako se u periodu za ocenjivanje, iz bilo kojeg razloga, promeni ocenjivač, prethodni ocenjivač je dužan da pripremi privremeni izveštaj o ocenjivanju za vreme dok je bio ocenjivač, prema odredbama ove uredbe koje uređuju izveštaj o ocenjivanju. Kontrolor prethodnog ocenjivača stavlja kontrolni potpis na privremeni izveštaj o ocenjivanju i dostavlja ga jedinici za upravljanje ljudskim resursima, a ona novom ocenjivaču. Izveštaj o ocenjivanju, po isteku perioda za ocenjivanje, priprema novi ocenjivač, pri čemu obavezno razmatra i privremeni izveštaj o ocenjivanju. Privremeno ocenjivanje se najčešće javlja kada se službenik premesti ili rasporedi na novo radno mesto, što se u ovom konkretnom slučaju nije desilo.

Dakle, imajući sve navedeno u vidu, smatramo da lice treba da bude ocenjeno za 2022. godinu, bez obzira što propisi koji uređuju ocenjivanje ne predviđaju situaciju opisanu u konkretnom slučaju. Što se izveštaja o ocenjivanju tiče, ocenjivač će ga popuniti u skladu sa podacima značajnim za rad službenika u 2022. godini koji su mu dostupni, a koji se odnose na primere stvarnog radnog ponašanja, odnosno ostvarenih rezultata.

Članom 36. Posebnog kolektivnog ugovora za zaposlene u jedinicama lokalne samouprave ("Sl. glasnik RS", br. 38/2019, 55/2020 i 51/2022) predviđeno je da zaposleni ima pravo na dodatak na osnovnu platu u visini od 0,4% osnovne plate za svaku navršenu godinu rada u radnom odnosu (minuli rad) u državnom organu, organu autonomne pokrajine, odnosno organu lokalne samouprave, nezavisno od toga u kom organu je radio i da li je organ u kome je zaposleni radio u međuvremenu promenio naziv, oblik organizovanja ili je prestao da postoji. Pravo na minuli rad ostvaruje se i za godine rada kod poslodavca od koga je organ, odnosno poslodavac preuzeo nadležnosti, poslove i zaposlene. Zaposleni ostvaruje pravo na minuli rad i za godine rada provedene u organima ranijih saveznih država čiji je pravni sledbenik Republika Srbija, a koji su usled promene državnog uređenja prestali da postoje. Pravo na minuli rad u skladu sa ovim članom, ostvaruju zaposleni počev od 22. marta 2019. godine.

Imajući u vidu da Nacionalna služba za zapošljavanje nema status državnih organa, organa autonomne pokrajine, odnosno organa lokalne samouprave, godine provedene u radnom odnosu u ovom subjekte se ne uzima u obzir prilikom određivanja prava na minuli po odredbama Posebnog kolektivnog ugovora za zaposlene u jedinicama lokalne samouprave.